Vrijheid van Leugens en Achterklap

Alweer dagen is de Nederlandse pers bezig met een hetze, de teksten die de journalisten uitkramen zijn suggestief, insinuerend en soms zelfs complete leugens.

Het begon al voor de ALV, er zouden crisissen zijn, mensen zouden de partij aanklagen, het zou opnieuw onrechtmatig zijn, er broeide wat, er heerste verdeeldheid, kortom het betrof en betreft een partij in grote moeilijkheden, welke elk ogenblik opgeheven zou kunnen worden.

Na afloop van opnieuw een unieke éénsgezinde Algemene Leden Vergadering, waar het oude bestuur met bijna unanimiteit herkozen was, deed de alom aanwezige pers de grootste moeite de enkele dissident die de zaal had moeten verlaten teksten te ontlokken die de bijeenkomst en de LPF zouden kunnen beschadigen, opnieuw geen succes.

Ook de pers die aan het einde binnen opnames en interviews mochten maken, hebben diverse mensen opgenomen, maar nauwelijks één woord ervan uitgezonden, want ondanks de tientallen opnames en interviews, zat er voor de dames en heren geen stront en modder genoeg in de opnames.

Dus bleef de Nederlandse burger het unieke feit van een nagenoeg unaniem herkozen bestuur binnen enkele weken onthouden, hetgeen eigenlijk een historisch feit genoemd had mogen worden, maar de pers was alleen uit op roddel en achterklap en daarin vingen zij bot.

Na de bijeenkomst heeft de pers al haar giftige blaas roerpijlen gericht op de positie van de Hr. Nawijn, men holde hijgend door de gangen van de 2e kamer om maar woorden aan hem te ontlokken als zou hij niet de beoogd of gewenste lijsttrekker zijn, opnieuw ving men bot.

De Hr. Oltmans en de partij adviseur werden doorgezaagd over de positie van Nawijn en eindelijk had men beet, althans dat dacht men, want men noemde de naam van v.Eijck, maar die wilde zelf niet, dus opnieuw voelde men zich bij de neus genomen.

Hollend en jagend door de gangen van den Haag, kreeg men een hijgende Mat Herben, die nog even Nawijn had willen spreken, onmiddellijk maakte men er weer een eigen verhaal van, als zou Mat Herben alleen Nawijn hebben willen spreken over het leiderschap, hetgeen deze nimmer had beweerd.

Alleen dat je op die positie onder druk stond en soms twijfelde, wat ook hij wel eens had en ook wel eens twijfelde vanwege het hele circus, maar men had beet en brouwde alweer de giftige roemer, waarmee men de beoogd lijsttrekker alweer maatschappelijk wilde vergiftigen.

Helaas voor de riooljournalisten kreeg men geen poot aan de grond, waardoor men maar besloot enkele dissidenten te interviewen over de positie van Nawijn, onze nationale trol en ruziekamer uit het grote boze laarderbos Ferry H, meende al dat de rol van Nawijn was uitgespeeld.

Hij had nog een buurman in de aanbieding die geen partij had, dus hij deed aan head hunting, maar was vergeten, dat deze al onthoofd was en door onbekwaam en infantiel puberaal gedrag geen politieke toekomst meer had.

Ook haalde de pers een onbesproken LPF’r van grote naam en postuur voor de camera, men had de eminente heer Wijnschenk bereid gevonden zijn kaarsje over de partij en leiderschap perikelen te laten schijnen, hetgeen hij met verve en grote deskundigheid deed.

Geachte dames en heren van het vitriool journaille deze man is ongeveer de partij uitgezet vanwege zijn enorme dictatoriale verdiensten binnen de LPF en als éénmansfractie doorgegaan, daar ook zijn vriend en beschermheer uit het laarderbos geen politieke plaats meer voor hem had.

Opnieuw raadpleegde men Oltmans, die hen duidelijk informeerde over de zeer deskundige wijze waarop men de selectie procedures had uitgevoerd, maar over namen en poppetjes sprak hij niet, behalve dat hij persoonlijk liever een andere lijstaanvoerder zag, maar Nawijn een uitstekende vakminister vond.

De wijze dames en heren van de roddelrubrieken hadden nu het ultieme bewijs, de LPF verkeerde opnieuw in enorme moeilijkheden, men had geen aansprekende lijsttrekker en ook geen goede kandidaten, dus men kon ook beter deze verkiezingen aan anderen overlaten.

Voor mij echter een uitstekend bewijs, dat men de LPF opnieuw begint te vrezen, dat men op de bodem van de gierput en het riool, naar de bewijslast zoekt of het gif voor hun in het vitriool gedompelde pennen, zodat men ons als LPF’rs en de burgers van dit land lekker kan jennen.

Voor wie het nog niet wist of weet, voor mij is deze pers niet meer dan een scheet, zij bezorgen mij niet eens meer buikkramp, hooguit een licht indigestie vanwege het hoge gebakken lucht gehalte van deze zichzelf tot maden verlagende persmuskieten die zich ten doel hebben gesteld alles wat de LPF behelst te vernachelen en te verzieken.

Dames en Heren van de Pers, doe u en uw publiek één keer een echt plezier, kom zaterdag a.s. naar Rotterdam Ahoy om de erfenis en de nagedachtenis van PIM Fortuyn als een feestende éénheid naar buiten te zien komen, met een lijst en een partij en een volksbeweging die klinkt als een klok, daarop verwed ik gaarne een stevige slok.