Vandaag nieuw in Fabeltjesland van Nederland

Beste kijkbuismensen, we hebben in het grote bos van Nederland opnieuw een aardigheidje erbij gekregen, de Tweede Kamer wil weten hoe het komt dat leraren liever thuis zitten met een uitkering van minstens 80 tot 85% en sommigen zelfs van meer dan 100%.

Kijk dat is nou zo dom van die kamerleden, eerst zorgen ze zelf voor de wettelijke mogelijkheden waarmee deze ambtenaren lekker thuis kunnen gaan genieten van een welverdiende uitkering, dan roepen ze om het hardst dat er een leraren tekort is ontstaan en dat de oude garde uitstroomt, (hoe zou dat nou toch komen), waarna mijnheer Rijpstra onmiddellijk gaat vragen hoe dit precies kon gebeuren.

Nou eigenlijk is dat heel simpel mijnheer Rijpstra, toen u en uw collega's in de kamer zaten te slapen, werd er een regeling gemaakt, waardoor deze leerkrachten van een vervroegd pensioen en een wao uitkering mogen genieten.

Zij hebben dank zij hun collega ambtenaren, als het ware een mooi presentje gekregen, waardoor het werken voor ongednteresseerde en ongemotiveerde leerlingen en schoolbesturen, het prettiger en aangenamer is om thuis te zitten.

Ja, beste mensen we gaan de Bewindslieden danig aan de tand voelen, hoe zij kunnen verklaren, dat de linkse kerk met behulp van de VVD in vorige Paarse Kabinetten zo hebben zitten te slapen, waardoor we nu ineens met een schok wakker zijn geworden en de slaappoeders zijn uitgewerkt. Sociale Zaken en Onderwijs zijn dus de kwaaie piet, maar de oude bewindslieden die hoor je niet.

Als muisjes zo stil, zitten zij in de banken, of vertrekken snel en gewis naar een aanlokkelijke een heerlijke zakendis, wellicht lonkt er ergens nog een commissariaat, mooi op maat.

Ach en wee, roepen ze in de bouw
De commissie is nu al geschokt vanwege de aard en omvang.
Veel kwam al boven water, maar wat mij interesseert is wat er verborgen blijft.

Ja, want we hebben alweer een prachtige enquete voor de boeg, die duidelijkheid moet scheppen in de bouwfraude en waar straks zeker binnen nu en 7 jaar een lijvig boekwerk zal worden geproduceerd, waarin zal worden beschreven hoe en wat er in het verleden misschien wel is gebeurd, maar dat dat geen consequenties zal hebben voor het heden, want de schuldigen zijn of gepensioneerd, van baan veranderd of het bedrijf is opgekocht, van naam veranderd of failliet gegaan.

Mijnheer Bos riep het als éérste, maar werd niet geloofd, men stuurde hem van het beroemde kasje naar het even beroemde muurtje, zodat alle betrokkenen hun zaakjes konden regelen en even wat deskundigheid konden inhuren, afspraken maken en de verhalen op elkaar konden afstemmen.

Doortastend greep Justitie in, men beboete bedrijven blij van sin, ze kregen een aanslag en dat betaalden ze graag, want hun blazoen bleef onbeschadigd en ach de kosten haalden ze de volgende keer wel weer in.

Ze mochten meedingen naar nieuwe projecten, waar ze ongestoord en ongehinderd al hun kennis en bekwaamheid konden inzetten om het geleden verlies te compenseren, de heer Bos had even de pech dat justitie hem als een kwade pier zag en hem ook nog betichte van medeplichtigheid in het omkopen van ambtenaren, dat het niet bij hen opkwam dat zonder deze klokkenluider alles nog doodstil op de bouwlocaties zou zijn geweest en de burger en de regering nog steeds dagelijks miljoenen armer en zij rijker zouden zijn geweest.

Nee de heren vieren onderling bij Yab-Yum of elders wel even feest, een maaltijdje, een vliegtochtje, rondvaartje of een mooie formule-1 bijwonen, gaat gewoon door, want als je vrinden bij de regering zitten, of op de departementen en je welhaast onaantastbaar lijkt, waar en wat zou jou dan nog afstoppen in je corruptheid van deze tijd.

Fenix locaties, zandbergen, grindhandel, aan- en verkoop van gronden, wegen, spoorlijnen, havens en onze nationale luchthaven om er zo maar een paar te noemen zijn door deze mensen verkwanseld en uitgemolken, want ach wij, u en ik betalen wel de rekening.

Hier een leuk schuurtje, daar een dak, een luxe keuken, tuinaanleg, nieuwe vijver alles mag en kon, als de ambtenaar maar even tekende, die mooie opdrachtbon.

Is het niet zo langzamerhand tijd om deze augusstal uit te mesten, moeten we niet eens gaan denken over hoe we dit fabeltjesland weer netjes, oorbaar en fatsoenlijk maken, of nemen we genoegen met een hoopje papier, mooie verklaringen, conclusies en gaan we over tot de orde van de dag, laten we ons bedonderen en betalen het gelag.

Ik weet het niet, ik kan het niet zeggen, wellicht is dit alles een boze droom.

Of ontwaakt er toch een revolutie

Komen er straks mooie gedachten aan schone grachten, heldere beken, met schone kreken.
Mensen die elkander respecteren, de waarheid spreken, tegen deskundigen en leken
Waar we kunnen wonen en werken, zonder inmenging van Islam en kerken.
Waar een overheid datgene doet wat de burger verwacht, dienstbaar zijn zonder enige klacht.
Waar kinderen en ouderen elkander verdragen, steunend op elkanders kennis en kracht.
Waar gezondheid niet iets van een folder of brochure is, maar een verworvenheid.
Waar veiligheid en geborgenheid niet is van vroeger is maar van deze tijd.

Zou die revolutie toch eens komen, waar ik van droom, die revolte van het volk die het zat is bedonderd en belazert te worden, die door Pim de weg gewezen is en wat een volksbeweging moet worden, of blijft het alles zoals het is.