LPF een bak kikkers, klasbakken of vuilnisbak

LPF een bak kikkers, klasbakken of vuilnisbak

Iedereen heeft een mening over de LPF, zelf heb ik het ook wel eens de Louter Pratende Feestnummers genoemd, vanwege de vele kretologie die naar buiten werd gebracht, maar zo langzamerhand beginnen de lijnen vorm te nemen, komt er consistentie in de groep en begint de partij een echte partij te worden, waarbij gewaakt dien te worden dat het ook weer niet een te echte partij wordt.

De pers roept dat het een bak kikkers is, die in en uit de kruiwagen springen, gelukkig wel en gelukkig laten ze zich voorlopig niet inbedden in de Haagse Mores, want juist dat onderscheid de LPF van de overige partijen, geen starre partij discipline, geen kadaver mentaliteit, waar de partij als met één mond spreekt en het lijkt of men preekt, zonder dat het bezielde individuen zijn.

Wanneer in de parlementaire geschiedenis is er zo snel een partij opgericht, de verkiezingen ingegaan en met 26 zetels winst gaan strijken, waarbij als ongelooflijk en bijna als in een slechte B film, de leider vlak voor de verkiezingen wordt vermoord door een activist.

Wie een dergelijk scenario voor een film of boek zou hebben neergezet zou onmiddellijk de deur gewezen worden, want zoiets is te belachelijk voor woorden, maar voor ons Fortuynisten bitter harde realiteit.

De ruim 50 kandidaten op de kieslijsten zijn vogels van allerlei pluimage, waarvan er 26 in de kamer kwamen, niemand kon elkaar, niemand kende de politieke agenda, niemand was voorbereid op een dergelijk drama, niemand had ooit gerekend op een dergelijke start en niemand kon de vermoorde leider vervangen.

De Nederlandse kiezer had zijn hoop gevestigd op deze club, maar realiseerde zich niet of nauwelijks dat diezelfde club nauwelijks de lijnen had uitgezet, laat staan de taken had verdeeld, inzicht had in de wederzijdse bekwaamheden of juist tekortkomingen, zodat de start min of meer leek op een kippenhok waarin een vos was binnengedrongen.

Iedereen was bovendien aangeslagen en vol emotie vanwege de laffe moord, men moest de draad oppakken terwijl men eigenlijk éérst eens had moeten rouwen of minimaal de klap moeten kunnen verwerken, maar de politiek is hard en men moest door, want wachten zou enkel de oppositie meer kansen geven de nagedachtenis van PIM nog verder te bezoedelen.

Zijn de kamerleden nu in staat om het erfgoed van PIM en onze idealen voldoende naar buiten te brengen en onze wensen waar te maken, staan zij zogezegd voor de idealen van PIM en wensen zij en kunnen zij die op een juiste wijze vertegenwoordigen.

NEE, want PIM is onvervangbaar, en JA driewerf JA want dat is de enige mogelijkheid om dat wat PIM in de maatschappij heeft losgemaakt voort te zetten, alleen daarom al verdienen zij onze steun, NEE geen blind vertrouwen, maar JA wel degelijk onze onvoorwaardelijke steun.

In iedere partij zijn sterke en zwakke schakels, laten wij onze fractieleden even de tijd gunnen zich verder te ontplooien, de zwakke broeders (of zusters), zullen op termijn afgerekend kunnen en mogen worden en zullen van de lijst verdwijnen, waarvoor dan nieuwe en wellicht betere of sterkere kandidaten kunnen worden gekozen.

Het iedereen naar de zin maken is onmogelijk, daarvoor zijn wij momenteel nog een te grote vergaarbak, van alle mogelijke politieke stromingen en gezindten, LN naast SP, CDA naast VVD, PvdA naast GPV, van alles zit er in onze partij en allen wensen hun idealen en ideeën verwezenlijkt te zien, liefst gisteren want morgen is te laat.

Het bindend element PIM is van ons gestolen, toch heeft hij ons iets bijzonders en moois gegeven, want zelfs na zijn dood hebben wij de rijen min of meer gesloten en gaan in zijn naam door met het bestrijden van de Haagse Kliek en het terug geven van het bestuur aan de burgers van dit land.

De structuur van de partij begint vorm te krijgen, de eerste regionale besturen zijn geïnstalleerd en kunnen de regio’s gaan voorzien van ondersteunende activiteiten en de éérste stappen zetten naar plaatselijke afdelingen en een sterke basis vormen voor de landelijke partij, we hebben ze democratisch gekozen en we zullen vanaf nu alleen nog maar moeten gaan bouwen en uitbouwen aan de politieke erfenis van PIM.

En of we nu mensen van de rechterzijde of de linkerzijde van het oude politieke toneel in ons midden hebben, of de voorheen totaal ongeïnteresseerde, samen zullen wij aan deze geheel nieuwe stroming van Fortuynisten richting moeten geven en het doel van een leefbare samenleving, waarin de burger zijn verantwoordelijkheden kan en moet dragen en waarin de overheid weer dienstbaar aan de burger dien te worden, samen in kaart en tot stand brengen en daarbij weer oog voor de Nederlandse normen en waarden, met nadruk op de Nederlandse cultuur, zonder te vervallen in racistische scenario’s waarvoor links zo graag voor waarschuwt.

Zij, de oude politiek, hebben onze maatschappij verkwanseld, weggeven aan de multi-cul, weggeven aan corrupte ambtenaren en zakenlui, weggeven aan onverschilligheid en politieke correcte stokpaardjes en hebben er niet alleen een Paarse Puinhoop van gemaakt, maar hebben dit land finaal te gronde gericht.

Pensioenen verdampen als sneeuw voor de zon, ziekenhuizen zijn bodemloze putten, justitie faalt op alle fronten, misdaad tiert hoogtij, moorddadiger dan Nederland is er niet, kampioenen in Drugs transporten, maar op de sigaretten wel duidelijke teksten dat roken ongezond is, maatschappelijke en sociale problemen die schier onoplosbaar en een op alle fronten falend overheidsbeleid, kijk dat is wat er van Nederland is overgebleven.

Wij de erfgenamen van het politieke gedachtegoed van PIM zullen samen met onze voormannen en vrouwen de mouwen moeten opstropen en aan de toekomst gaan werken, want de klok staat op 2 voor twaalf, maar de weg naar boven hebben we ingezet.

Het tij keert, de eerste positieve berichten zijn binnen, we zijn geen bijna failliete partij meer, de onrust in het bestuur is tot rust gekomen, wij zijn de mede oprichters van het eerste uur meer dan dankbaarheid verplicht, zij hebben mede mogelijk gemaakt, dat het erfgoed van PIM vandaag door u en mij verder uitgedragen kan worden.

Onze ministers zijn aan hun taken met elan begonnen, de staatssecretarissen dragen hun steentje bij, de fractie begint zich als een echte fractie te gedragen, (Dames en Heren niet te veel in de pas gaan lopen hoor, we willen wel blijven genieten kunnen) en de leden beginnen de kortere en betere contacten met de partij te waarderen.

De trein staat op de rails, de locomotief PIM is weggevallen, maar vele kleinere sterk gedreven personen hebben het zware werk overgenomen en gezamenlijk de trein opnieuw in gang gezet, met duw en trekwerk komt de vaart er langzaam weer in, langzaam maar zeker zijn we op weg naar de eerstvolgende verkiezingen.

Laten we hopen en verwachten dat steeds meer Nederlanders door krijgen dat de trein van PIM weer rijdt en dat zij massaal mogen instappen om samen met ons dit mooie land weer terug te geven aan de burgers en dat we van station naar station steeds meer aanhangers en deelnemers krijgen, zodat we kunnen uitgroeien tot een echte TGV als voorbeeld voor geheel Europa.

Ik zou willen zeggen tegen alle twijfelaars en af wachters, gooi af dat scepticisme en welkom aan boord, want het is ook uw trein die we in gang hebben gezet op weg naar een betere toekomst.