Vrijheid van meningsuiting of rotte vis.

Grondwettelijk hebben wij vrijheid van meningsuiting, vrijheid van godsdienst en vrijheid van de pers, helaas menen velen dat we ook de vrijheid van het onfatsoen, vrijheid van beledigen en vrijheid van alles mag en alles moet kunnen hebben.

Professor Smalhout is de dupe van een doorgedraaide conferencier die meent dat het lollig is en binnen zijn vrijheid van meningsuiting en als theater is om straffeloos deze man neer te zetten als een reïncarnatie van een verfoeilijke dictator en daarbij iedere vorm van welvoeglijkheid heeft overschreden, of de man nu wel of geen familie heeft verloren is zelfs niet relevant, slechts het simpele vertonen van een dergelijke passage is al beneden ieder peil.

Op voetbalvelden scanderen "supporters" leuzen, een veelal creatieve geest bedenkt een leuke yell en iedereen gebruikt hem wel, maar als deze leuzen mensen of groeperingen willens en wetens beschadigen of vernederen dan is daar niets goeds of leuks meer aan, dan is dat stomweg misbruik maken van een grondrecht en door dat misbruik en deelname daaraan ondermijn je je eigen vrijheid.

Iedereen heeft recht op een eigen mening, iedereen mag en moet die mening kunnen uiten, mits men zich houdt aan de redenen van welvoeglijkheid en algemene omgangsvormen, maar het zonder meer beschadigen van mensen, het demoniseren zoals Pim Fortuyn dat zo mooi zei, dat kan ontaarden in een haat- en lastercampagne waar letterlijk en figuurlijk mensen door kunnen worden afgemaakt.

Het deelnemen aan een massa bijeenkomst is lekker anoniem, dus kun je gebruik maken van de massa om je onderbuik gevoelens eens te uiten, waarbij zeer rationele mensen ineens menen dat omdat de zaal, de groep of de aanhang iets roept, zij het volste recht hebben om dan van alles mee te roepen, ongeacht wat de leuzen zijn, het credo is dan iedereen doet het dus waarom zou ik het niet doen.

Omdat u geacht wordt een mens te zijn en als mens het onderscheid te kennen en te kunnen tussen wat wel en niet acceptabel en aanvaardbaar is, want bedenk wel dat wat u nu of vandaag over iets of iemand schreeuwt, morgen over u kan worden geroepen en bedenk dan hoe het zou kunnen zijn en hoe u zich voelt als mensen massaal over u of uw gezin, familie of geestverwanten bepaalde dingen zou scanderen.

Het uitoefenen van vrijheden is een groot goed, welke wij schijnbaar zonder enige moeite hebben laten verworden tot een valkuil van onwelvoeglijkheid en stront gooien, waarbij alles veroorloofd is en iedereen voor rotte vis uitgemaakt mag worden en de meest vunzige en smerige laster en achterklap zomaar even geschreeuwd of geschreven mag worden, want dat is wat men tegenwoordig schijnt te verstaan onder vrijheid van meningsuiting.

Je mag het met iemand oneens zijn, je mag een eigen mening hebben, je mag zelfs je eigen kwaad maken over vermeend onrecht, alles is namelijk subjectief en onderhevig aan eigen waarneming en gevoelens, maar je mag nimmer een grens overschrijden, de grens van het welvoeglijk discussiëren, mensen of gedachten rucksichtloos neersabelen met leugens en achterklap, want daarmee tast je je eigen vrijheid aan.

Ook het anoniem deelnemen aan een forum of chat groep schijnt een reden te zijn dat we alle remmen los en roept u maar mentaliteit los te laten en het oor en wederhoor en andermans mening respecteren ineens geheel onnodig en overbodig is, wie het hardste schreeuwt heeft schijnbaar gewonnen, maar doodgewoon een andermans standpunt respecteren is een welhaast onmogelijke opgave geworden, als je argumenten te kort komt ga je gewoon schelden, iemand belachelijk maken of op de man of vrouw spelen en niet meer het onderwerp en de reden gebruiken, maar alles wat ongeoorloofd behoort te zijn wordt dan zonder enige restrictie uit de kast gehaald en in de strijd geworpen.

Het resultaat geen fatsoenlijke discussies, maar mensen beschadigen, geen vrijheid van meningsuiting, maar de dictatuur van de scheldkanonnade, de onderdrukking door laster en achterklap en de verkrachting va de vrijheid van het woord, resultaat een verziekte samenleving, waarin de grootste schreeuwers schijnbaar de belangrijkste mensen denken te zijn.

Het verdient enige fatsoen en mentale instelling om je als deelnemer in staat te zijn om te vinden dat een ander zijn mening niet de jouwe is en dus dat je je verder onthoud van commentaar, nadat je je eigen mening hebt geventileerd, over en weer de standpunten hebt verkondigt en dan de conclusie kan trekken, wij komen niet tot elkaar en we verschillen blijvend van mening, dus hiermee houdt voor mij de discussie op.

Zo simpel kan fatsoen, normen en waarden dus zijn, kost alleen een stukje persoonlijke moed en wat moraal, maar daarvan schijnen wij steeds minder in huis te hebben.

Vrijheid van pers is ook een groot goed, iedere journalist behoort dat principe aan te hangen en als zijn bijbel te beschouwen, maar die vrijheid heeft ook zijn beperkingen en ook dat weet iedere verstandige en rationele journalist, daarvoor hebben zij ook een code opgesteld waaraan de journalistiek zou moeten voldoen.

Ik zeg niet voor niets zou moeten, want helaas schijnen journalisten het nieuws op zich niet meer voldoende te vinden, het verslaan van een gebeurtenis, evenement of een politiek gebeuren is ontaard in het maken van het nieuws, men meent dat het nieuws als zodanig onvoldoende kwaliteit voor de lezer of kijker heeft, dus men begaat de doodzonde door het nieuws een handje te helpen, zoals in elke dictatuur gaat men het nieuws dus aanpassen of construeren, zodat de kijker en lezer een mooi verhaaltje of plaatje krijgen te zien.

Beste dames en heren van de pers voor sprookjes en romans ga ik wel naar de winkel voor een roman, een mooi video of een roddelblad, maar mijn nieuws zou ik samen met nog zo'n 16 miljoen Nederlanders gaarne objectief en zonder inmenging willen lezen, u dient slechts een waarheidsgetrouw verslag te publiceren en uw commentatoren mogen mits zij het principe van hoor en wederhoor toepassen hun persoonlijke of hun politiek correcte mening geven, daarvoor is het commentaar nietwaar.

De Nederlands pers en het journaille is verworden tot een stel pappagaaien dat van de ene canard naar de andere rennen en zich als lemmingen over de klippen storten van de basisprincipes van de vrije pers en daarmee zich medeschuldig hebben gemaakt aan de totale verloedering en ontwrichting van onze maatschappij, want mensen halen bij het nieuws hun schouders op en denken allang dat zal wel waar zijn, maar ik geloof er geen donder meer van.

Uw taak zou moeten zijn de burger objectief te informeren, verslag te brengen van die dingen die plaats vinden en die de maatschappij aangaan en maatschappelijke beroering en impact hebben, uw commentatoren mogen hun gekleurde mening geven, maar uw nieuws behoort ongekleurd en onopgesmukt aan de lezer of kijker voorgeschoteld te worden.

Sinds jaar en dag leven wij onder de dictatuur van de zogenaamde vrije pers, die geen objectief verslag meer geven maar zich te buiten gaan aan het maken van het nieuws en aangezien ze merendeels hoog opgeleid zijn zou het niet nodig moeten zijn hen te wijzen op de contradictie in het maken van nieuws en het verslaan van nieuws, het laatste is voorbehouden aan de echte journalist (verslaggever), die we helaas in deze bananenrepubliek met een kaarsje moeten zoeken.

Tenslotte onze humorloze clowns die menen met een grote hoeveelheid platvloerse onderbroekenlol de Nederlandse beeldbuis en theaters te bevuilen, met excuses aan de echte professionele clowns, die denken dat het lollig is om mensen als karikaturen te mogen neerzetten terwijl nagenoeg heel Nederland ziet en weet wie er mee bedoeld wordt, maar de personen in kwestie zich niet of nauwelijks kunnen verdedigen, zij noemen dat persiflage ik noem dat schofterig gedrag.

Een goede persiflage werd destijds door theater grootheden als Kan, Zonneveld en Paul van Vliet en vele anderen deskundig en met flair neergezet, de mensen die het betrof konden zelfs hun mondhoeken niet in bedwang houden en maakten vaak zelfs gebruik van deze persiflages, maar wat men momenteel meent te mogen neerzetten tart elke beschrijving.

Het minst erge is nog de heer B.Buch die een begenadigd reclame maker schijnt te zijn, maar meende dat hij de rouw van een paar miljoen Nederlands mocht kleineren als spreekbuis van een politieke stroming die daar nogal moeite mee had, terwijl diezelfde Buch zich in een soort van trance kon uiten over het overlijden van diverse popidolen en schrijvers en zich te buiten ging aan allerhande superlatieven, ook tegen hem zou ik willen zeggen, Boudewijn fatsoen moet je doen, soms past daadwerkelijk beter stilte dan je mond opendoen.

Vrijheid van meningsuiting, persvrijheid en geloofsvrijheid het waren ooit de basis principes van onze democratie en het zijn ijdele en lege omhulsels geworden, die verworden zijn tot hitsige opruiende stemmingmakerij, scheldpartijen, monden snoeren en het elkander tot op het bot beschadigen, enkel en alleen omdat we de vrijheid hebben verkwanseld voor welvaart en ingeruild tegen normen en waarden, waardoor we nu geen welzijn meer hebben.

Laten we opnieuw proberen de oude fatsoensregels weer op te pakken, spreek de ander aan op zijn misbruik van ons aller recht, want als deze rechten dagelijks worden verkracht en met de voeten getreden, dan is het slecht gesteld met onze democratie, want dat is dan een schijndemocratie die alleen geld voor de grootste schreeuwers.

Ik pleit voor een maatschappij met respect voor de ander, waarin de burger weer zichzelf kan herkennen, waarin de overheid zich beperkt tot haar zorgtaken en de bescherming van normen en waarden, waarin de vrijheid van het woord en religie niet ten koste gaat van onze andere grondrechten en die onze maatschappij ontwrichten, daar waar juist eenheid in verscheidenheid zou zijn geboden.