LPF fractie en de soap gaat verder.

LPF fractie en de soap gaat verder.

Ik heb zelden een dergelijk amateuristische benadering gezien als van deze bijeengeraapte club omhoog gevallen onbenullen, ja niemand uitgezonderd, want heeft u ook maar vanuit de fractie van één persoon een echt verstandig en daadkrachtig geluid gehoord, ik niet.

Het is als een soort slissend, sluipen en gluipend en achterbaks bakvissen gedoe, met welgemeend excuus aan de dames die dit lezen, waarvoor je een plaatsvervangend schaamtegevoel gaat ontwikkelen, want hoe kan je een partij ondersteunen, achter beleid gaan staan of überhaupt nieuwe kiezers aanspreken, als je deze wanvertoning in optima forma moet aanschouwen, ja moet, want je kunt je er niet eens aan ontrekken ook al zou je willen.

Piet komt, kees gaat, Marie is even op een zijspoor en als nieuwe fractie begonnen, maar als Piet weer gaat, kan Kees terugkomen, maar die ziet Marie weer niet zitten, die wel weer terug zou moeten komen omdat Baas dat meent, maar Baas heeft ook weer niets te vertellen.

Dan komen kwaad alle democratisch gekozen boskabouters uit hun wouden en velden om eindelijk en duidelijk hun mening te geven, ze hoopten dat dat de trollen en mollen zou doen beven.

Helaas het mocht niet baten, alle op het matje geroepen mollen en trollen begonnen als kippen zonder kop onmiddellijk hun straatje schoon te blaten. Men presteerde het zelfs om zichzelf te profileren als een stel vlotte heren die samen het tij wel wilden keren.

Lichaamstaal, maar ook verbaal werd uiteindelijk weer onzin gesproken en alle relevante vragen ontdoken, ging men weer verder met het politieke spel, want schijnbaar bevalt hen dat uiteindelijk wel.

Bestuurders op zijspoor, oprichters op non actief, of juist weer vief, dan weer is iedereen lief, om tenslotte te ontaarden in een juridisch schimmenspel, waarbij de waarheid en de leugen elkander aflosten als een kameleon en haat en nijd de boventoon voerden om vervolgens weer te vervallen in een oproep, sluit de rijen en één voor allen. Men vergat maar even de rest van de leuze, ook allen voor één, want men had er namelijk geen een.

U meent wellicht dit is geen taal voor een serieus verhaal, u heeft volkomen gelijk, ik ben dan ook niet meer serieus, want met een dergelijke fractie en ook met dit bestuur aan het stuur betalen we een prijs en die kon uiteindelijk wel eens uitpakken als veel te duur.

Uw stem, uw inbreng gaat verloren, omdat er niemand is die hem wil horen, ze zijn drukker bezig met elkander het leven zuur maken en domme tot zeer domme uitspraken, want voor het maken van een beleid hebben ze absoluut geen tijd.

Democratisch gekozen besturen worden geschoffeerd, want men heeft schijnbaar niets geleerd, ook aan de achterban heeft men volledig maling, men handelt en wandelt door het mijnenveld van vragen en suggesties als een glibberige slijmerige paling. Er woorden geen spijkers met koppen geslagen, men beantwoord domweg geen vragen. De leden zijn niet meer dan verworden tot contribuanten, die slechts het gelag mogen betalen en verder mogen gaan met hun ziel onder de arm en ontzettend balen.

Er is al eens aan mij gevraagd of ik een oplossing weet, jazeker een hele simpele en eenvoudige, maar ik verwacht niet dat men het zal willen accepteren of er van willen leren.

We zouden een open en vernieuwende partij zijn, dicht bij en voor de burger, eentje voor de menselijke maat, die voor normen en waarden staat, nou dat is dus hier ver te zoeken.

Ach het zal nog wel even duren, maar als het zo door gaat, eindigt dit melodrama als in een slecht sprookje, dan komt er een olifant en die blaast het verhaaltje als een nachtkaars uit.

Als lemmingen hebben we ons dan zelf vernietigd, dankzij partijpolitiek van de oude orde, waarvan we zo graag afwilden, dankzij roddel en achterklap, machtspolitieke spelletjes en niemand die riep nou is het welletjes, maar gewoon doorgingen met het valse noten zingen.

Ik zie het erfgoed van PIM als sneeuw voor de zon verdwijnen, niet door de gemotiveerde leden, niet door zijn echte vrienden, niet door zijn politieke vijanden, maar door een stel minkukels die zich ineens kleine keizertjes waanden en in slechts enkele maanden afbraken waar een heel volk naar smachtte en met veel hoop en vertrouwen op wachtte.

Misselijk word men ervan en wende zich af, vanwege dit laffe gedrag, geen ballen, geen openheid, geen beleid, geen visie, geen heldere taal, slechts schelden en verbaal geweld was het verhaal.

Burgers en leden zonden honderden emails, men bood zich aan om te helpen, men vroeg om advies, om raad, om helderheid van bestuur, maar het enige wat men kon krijgen was een opmerking, vaak zo laag en zo zuur of men wacht vandaag de dag nog op een antwoord, want men had geen tijd voor deze bewogen mensen, die elke ander partij zich gaarne zou wensen.

Wij hebben mailing aan deze querulanten, aan deze lastposten die maar lopen te zeiken op onze kosten en ons gedachtegoed verkwanselen, zonder één moment aan de man te denken die hen ooit het vertrouwen schonk en die hun voorbeeld zou moeten zijn, zijn ideaal vermoorden zij en maakten het kort en klein met hun gesjacher en venijn.

Daarom schaam ik mij het meest, want Nederlands was en is verweesd, terwijl de fractie en het bestuur van de partij, die zouden moeten zorgen en waarborgen voor de idealen van PIM, dit verkwanselde zonder enige positieve zin.

Wat er nu gebeurt en wordt gedaan, is een bloody shame, niet meer en minder dan hoog verraad.

Wij willen openheid van bestuur, een partij en beweging met statuur, zonder deze rottigheid, gekonkel en gedraai, maar een fractie en een partij die uitblinkt door positieve actie, gesteund door die honderden/duizenden gemotiveerde en bewogen mensen. Helder, duidelijk en open zouden we moeten zijn, daarmee kregen we de huidige oude politiek klein.

En de kiezer…….de man of vrouw die een ander beleid wou……….die blijft de grote verliezer.

Gaan we door met dit gemodder, of besluiten we PIM waardig te gedenken en hem postuum een echte volksbeweging te schenken, waarin de menselijk maat het woord voegt bij de daad.