Den Haag een overheid zonder missie
De Nederlandse overheid is een instituut geworden dat niet meer de burger dienen als doel heeft, maar het verdienen aan de burger zich als zijn grootste goed beschouwt.
Was ooit de overheid een apparaat, dat zorgde dat de burger werd voorzien van heldere en duidelijke informatie over zijn of haar noden en ook plichten, nu is het slechts nog een hongerige mastodont die nimmer genoeg heeft en immer meer vreet en vreet, zonder zich nog om het principe te bekommeren, dat zij moest zorgen voor al haar burgers, de sterken en de zwakkeren niemand uitgezonderd.
Kinderen waren toen geen éénheden, werden niet beschouwt als koppengeld, voor het in stand houden van molochen als schoolfabrieken en beheert door een administratieve garde, die zich enkel druk maakt over toetsen en punten en slechts een papierberg creërend, zonder de kinderen nog fatsoenlijk lerend, want daarvoor heeft men even geen kader en geld meer, dat komt wellicht de volgende keer.
Het ministerie groeide wel als kool, de ambtenaren vermenigvuldigden zich onevenredig met de daling van de scholen, maar dat is slechts toeval en kan men het Haagse niet aanrekenen
Zieken waren ooit nog patiënten, die verzorging van een verpleegster in een ziekenhuis kregen en waarom zich ook een huisarts bekommerde en een arts zich van zijn taken kweet, nu is de zieke een bedvulling, een medische handeling of een ingreep, een verpleegster is slechts nog een noodzakelijke loonkost, want belangrijker zijn de sluitende administratieve beleidsvoering van academische geschoolden strategen en boekhoudkundige cijferaars.
Afdelingen worden gesloten, vanwege beperkte toewijzingen, maar men solt met patiënten van ziekenhuis naar ziekenhuis, daar waar men nog plaats heeft in de boeken en het budget het nog toelaat, maar den Haag laat het afweten en doet enkel nog aan schaalvergroting, want we moeten wel beseffen het gaat hier om belangrijke zaken als ziekenfondsraad en de nationale gezondheid en niet om die domme mensen die ziek werden en patiënt, kijk dat is dus den Haag ontwend en steeds door hen ontkend, want men had zelf nimmer problemen, als er ergens een bedje nodig was.
Openbaar vervoer ging in de nationale uitverkoop, het ministerie van VWS trok een wijze les en meende dat het beter was, als de treinen en de bussen in particuliere handen kwam, maar ondertussen zijn de burgers uit de treinen en bussen weggejaagd, is het openbare vervoer op het platte land bijna weggevaagd, maar den Haag meld vol trots, dat men binnenkort zal besluiten dat u een boete krijgt als u nog langer met dat onrendabele openbare vervoer rijd, want de NS mag de prijzen verhogen, opdat u nog langer op hun vierkante wielen mag wachten en als haringen in een ton, als slachtvee wordt vervoerd, daarom is de burger zo beroerd.
De eigen auto, het parade paardje van de Nederlander, want Nederland moest mobiel zijn, weg uit de grote steden, maar wat dan Haag had vermeden, was het aanleggen van voldoende wegen en onvoldoende had beseft, dat wonen en gescheiden werken niet goed aan de burger was uitgelegd. Opnieuw was daar het almachtige VWS en in al haar wijsheid bedacht men de snelheidsbeperking voor betere doorstroming, want langzaam rijden is beter als stilstaan en het milieusausje als topping moest de bitter smaak verdoezelen, van het uren in de file staan.
Ook werd de auto door het Haagse beschouwt als een welkome inkomstenbron, men bedacht allerhande belastingen, zoals BvB, BTW, Milieuheffing, verwijderingsbijdrage en natuurlijk enorme brandstof accijns en zo verwerd de Nederlandse burger tot een makke melkkoe, die maar leeg gemolken kon worden, want we hadden geen adequaat openbaar vervoer.
Opnieuw boog den Haag zich over de ontstane tekorten en zowaar Justitie had een lumineus idee, zij doen nu ook met het incasseren driftig mee. Men zette overal langs alle belangrijke wegen verdekt een complete rij flitspalen, want jongens bij die rijke automobilisten valt wellicht nog steeds wat te halen, dat was een gouden greep naar al kort bleek.
Justitie juichte en riep, we stoppen met boeven vangen en achter criminelen jagen, we gaan achter de burgers aan, want die verweren zich niet dus we scherpen de wetten aan, zoals de winkelsluitingswet, parkeerverordeningen, Arbo-wetten, geluidswetten, kom bedenk maar wat zei men tegen de ambtenaren, we moeten zoveel mogelijk winstgevende wetten baren.
Kijk dat kon men dus wel goed en Nederland werd massaal beboet, de criminelen keken elkander even vertwijfeld aan, was dit een valstrik of hadden zij vrij baan.
We zullen het laatste moeten geloven, want de vormfouten en de seponeringen waren aan de orde van de dag, en als ik het geloven mag, duurt dit voort tot op vandaag de dag.
Waar Gezondheid, VWS en Justitie al hadden bijgedragen, werd nu van Defensie een bijdrage gevraagd in het proces van snoeien en dus stelen van de burger, want die had men stevig bij de lurven. Defensie bezuinigde er wat op los, men stuurde onze jongens en meisjes op pad met incomplete mandaten, slechte bewapening en gooide tegelijkertijd onze dure centen over de balk, door duur nieuwe materialen in te kopen voor korte missies, zonder deze te rekruteren uit de bestaande legermacht, waarbij men overcomplete voorraden voor een appel en ei aan het buitenland verkocht, kijk dat had dus defensie bedacht.
Oh ja, dan is daar nog binnenlandse zaken BZ samen met dat andere BZ van het buitenland, die wisten er samen nog een gekker potje van te maken, de linkerhand wist daar vaak niet meer wat de rechterhand deed en men informeerde de respectievelijke ministers en staatssecretarissen veel leugens bij de vleet, waardoor dit departement in het algehele spel van missieloos aanklooien en geld over de balk gooien de kroon kon gaan spannen.
De kamer deed allang niet meer aan controleren, want niemand wilde zijn vingers branden aan het feit dat alle departementen allang verworden waren tot kleine koninkrijkjes met eigen dictators en hun eigen rituelen, laat staan dat men toe kwam aan het regeren en het aanpakken van de problemen, men had zich het inhoudelijke en politiek correcte debat eigen gemaakt, compleet met een soort vaste zetelverdeling, voor de gevestigde orde en wat schommelingen voor de vleugelspelers.
Tot er een bom ontplofte, want de LPF kwam binnen gedenderd, want het demoniseren van Fortuyn en de moord waren weliswaar ongehoord, niettemin bleek de burger zich niet meer te conformeren aan die oude rituelen, gehaat door zeer, zeer velen. Helaas alle politieke en media krachten hadden zich verenigd en de LPF lieden lieten zich piepelen, waren drukker met elkaar bestrijden dan met het uitvoeren van het mandaat, dat besef kwam helaas te laat.
Toch gaan ze gelouterd door hun fouten het opnieuw proberen, vragen dus aan de kiezers een nieuw mandaat, nu beter voorbereid en beter georganiseerd gaan de Fortuynisten opnieuw de strijd aan met de vastgeroeste politiek en overheid, heb dus het lef, stem opnieuw LPF.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar