Zo maar wat overpeinzingen

Zo maar wat overpeinzingen

Ik verbaas me soms nergens meer over, sinds ik voor mezelf geconstateerd heb dat we met zijn allen in een open inrichting leven en we bestuurd worden door incompetente politici die gesteund door een totaal onbetrouwbaar ambtenaren apparaat ons trachten wijs te maken dat het allemaal wel losloopt, loslopen doet het zeker, maar dan meer in een andere context, het zou eigenlijk opgesloten dienen te zijn.

Zo, maar even een nieuwsbericht, gebracht door zo’n omroepwicht, die wat gerimpeld met ietwat een piepstem kraait, dat de jeugd het druk heeft, de achterbank generatie, met wat beelden van jonge meisjes die zich van hot naar her spoeden en geen tijd meer hebben om gewoon spontaan te spelen, als dan zo’n geestelijk verkracht kind, vertelt dat ze eigenlijk ook nog iets anders erbij wil, de omroepster geheel misplaatst vertedert glimlacht.

Is dat nu wat wij van onze jeugd hebben gemaakt, een stelletje agenda freaken, die totaal ontdaan zijn van spontaniteit, geen tijd meer hebben voor vrije tijd, geen creativiteit meer kennen. Gewoon even lekker hangen, om daarna los te barsten in een tomeloze energie.

Verworden tot miniatuur kopieën van Pa en Ma, waarbij alle spontaniteit wordt vermoord en men zo toekomstige fantasieloze en reeds gestreste volwassen creëert, die eigenlijk niets meer zelfstandig spelenderwijze hebben geleerd. Nee ik kan er absoluut niet vertederd om lachen, ik vind het meer een aanfluiting, een geestelijke moordt, maar ja ik kan nog wel glimlachen om een nog niet zo oud liedje, waarin de glimlach van een kind zo mooi wordt verwoord.

Nog zo een feitelijk onbeduidende berichtje in de kantlijnen van het nationale nieuws, Wouter Bos de angry young man van de PvdA, is de nieuwe lijsttrekker en partijleider geworden, op zich dus eigenlijk geen schokkend nieuws, of je moet je afvragen waarom ze niet hebben gekozen voor de éérste vrouwelijke partij- en lijsttrekker, maar dat zijn hun zaken en niet de mijne, nee wat mij nu zo verbaasde, was het kleine berichtje, zo maar ergens tussen de kantlijnen van het nieuws. Wouter Bos was ooit een stafmedewerker bij Shell en ineens, plotsklaps en onverwacht rinkelde er bij mij een bel.

Was dat ook niet bij Bolkenstein en Mat Herben ooit het geval, trouwens nu ik erover nadenk, blijkt onze nationale olieboer wel erg veel te grossieren in aanstormend of vergaan politiek geweld, natuurlijk het is een groot en bekend bedrijf, maar dat zijn DSM en Philips toch ook, maar in alle lagen en stromingen van de politiek, lijkt het wel of Shell geheel toevallig of niet in aansprekende en leidende politici voorziet. Het heeft natuurlijk niets te betekenen, het is slechts toeval, trouwens we hadden al besloten dat ik gestoord was, dus mijn achterdocht geeft opnieuw absoluut geen pas.

Of zou men zich zo verzekeren van loyale en toegewijde steun, zonder dat men niet hoeft te lobbyen of te hobbyen, altijd toegang tot de kern van de macht, zouden ze dat nou echt daarboven bij Shell hebben gedacht, zou zij als groot aandeelhoudster dat ook weten, of zit ik nu weer dingen te beweren, die men beter af kan zweren, ach laat deze nar maar, ik zal het wel nooit leren.

Het zijn van die kleine berichtjes in de kantlijnen van het leven, die mij soms heel even doen beven, zoals zo’n klein stukje dat men het met veel poeha en bombarie gelanceerde opleuken van de Marokkanen niet van de grond krijgt vanwege tegenwerking en ruzie binnen het ambtenaren korps enerzijds en de belangengroepen rondom onze Marokkaanse landgenoten anderzijds. Kijk alleen al het opleuken bezorgt mij een directe aanval van onbeheersbare buikloop, want als je meent via wat vergezochte reclame spotjes een gestigmatiseerde bevolkingsgroep te laten accepteren door de rest van Nederland, begrijp je dus echt totaal niets van wat er aan de hand is in dit land.

Door een falende overheid en aanverwant beleid, hebben bepaalde groeperingen binnen onze Marokkaanse/Nederlandse gemeenschap het idee gekregen, dat zij meer zouden mogen dan de gewone bevolking, dat hun rechten verder gaan dan die van de gemiddelde burger en dat zij bijna onaantastbaar zijn geworden, vanwege falend beleid van politie en justitie, die hen in de watten legde en hen nimmer aan wilde pakken, om zo niet van discriminatie te worden beticht, op die wijze is dus diezelfde overheid voor chantage en criminaliteit gezwicht.

Het resultaat is een niet geïntegreerde groepering die zich onttrekt aan de normale dagelijkse Nederlandse samenleving, waarbinnen zij met hun eigen waarden en normen, gewoontes en religieuze beleving onaangepast bleven, hiermee de wel geïntegreerde landgenoten van Marokkaanse afkomst een slechte naam bezorgend en daarmee de gehele samenleving schade hebben berokkend, dus opleuken is net zoiets als je kop in het zand steken, wij noemden dat gewoon struisvogel politiek, maar heden ten dage is dat om moeilijkheden vragen, zoiets mag je niet zeggen en ook niet denken, want daarmee duid je op het falen van de overheid.

Kijk dat men niet geïntegreerd is, is op zich al erg genoeg, zeker als we ons realiseren dat het soms zelfs gaat om de derde generatie, dan besef je pas de apathie, het totale falen van het beleid, die als gevolg heeft dat een meerderheid lijdt onder de criminaliteit van een minderheid, die weer als gevolg heeft, dat men allerhande dingen gaat roepen over bepaalde groepen en ja hoor daar is tie dan, we hebben een discriminatie gecreëerd en daarvan beste mensen moet ik dus onmiddellijk aan het poepen, want dat is dus pas echt verkeerd en hebben we dus als samenleving totaal niets geleerd.

Normen en waarden, recht en orde, kunnen enkel gehandhaafd worden door een capabele en betrokken overheid, met een helder, krachtdadig beleid. Gedragen door brede lagen van de bevolking en met een visie tegen uitwassen en criminaliteit, maar dankzij onze almachtige immer slapende en tolererende overheid, is het land verworden tot een vuilnisbak die men zelfs niet wil accepteren bij het gemeenste chemisch afval, want in alle lagen van onze eens zo geordende samenleving, is men het zat, heeft men het vertrouwen verloren en is er afgunst en haat geboren.

Wie mij niet gelooft, of vindt dat ik overdrijf, ach het staat u vrij ik ben blij dat ik in moderniteit even wat achterblijf en nostalgisch wat namijmer over die goede oude tijd, waarin de mens nog centraal stond, waar vader en moeder en ouderen nog werden gerespecteerd, waar opruimen en netheid nog werden aangeleerd, waar men elkander nog wilde kennen en je niet bang hoefde te zijn, dat men uit venijn je auto sloopte of bekraste, dat men niet in ieders portiek gewoon maar plaste, dat je nog rustig over straat kon lopen, veilig op straat iets lekkers kon kopen, ja ik ben dus hopeloos ouderwets of gewoon lichtelijk gestoord, maar bij mij hebben ze de hoop en verwachting gelukkig nog niet vermoord.

De moord die ik betreur, is die van 6 mei, waarin onze onschuld door een falende overheid werd verkracht, maar het slachtoffer had eigenlijk niet anders verwacht, PIM had het voorspeld, zijn dagen waren geteld, maar hij werd uitgelachen en bespottelijk gemaakt, als fascist en populist neergezet en nu spreken al die laffe politici zijn woorden na, maar verkrachten zijn woord en zo wordt hij dus steeds opnieuw vermoord, keer op keer en dat zonder enig verweer. Daarom zal ik blijven hopen op een betere tijd en gun ik de bestaande politici geen respijt.