Dagelijks worden wij vergast op politieke programma's, waarin wel weer een aantal hoogst begane mensen ons komt vertellen, waarom zij voor het land van belang zijn en hun politieke overtuiging eigenlijk het beste is voor mens en dier.
Veel van hen zijn al bekende coryfeeën geworden, want al jarenlang lopen zij met hun politieke verhaal te leuren, waarin zij hun bekwaamheden tentoonspreiden om zo ons als kiezer te verleiden en te hopen op onze stem.
Ze wringen zich in allerhande bochten, schudden handjes, schenken koffie, lopen voor paal met rare hoofddeksels op, alles om u als kiezer te behagen, zodat zij u straks vanuit den Haag weer met hun wetten, regels en belastingen kunnen belagen.
Al meer dan 30 jaar beschuldigen zijn elkaar van wanbeleid in de verkiezingsstrijd, maar geen één heeft de moed gehad om te roepen, oké ik heb ruimschoots de laatste jaren de kans gehad, maar alles wat ik heb bereikt is in feite een steeds slechter beleid.
Men neuzelt en treuzelt, men redeneert en men informeert, maar niemand die frank en vrij zegt, dat deden we laatste jaren slecht, het roer moet om, want doorgaan op deze wijze is pas echt dom.
Nee, we beschuldigen liever de nieuwkomer, we vallen over het feit dat deze ruzie maakten, maar dat de ze meer oog hadden voor de kamerrituelen en men hen beschuldigde van ongearticuleerd schreeuwen, ach daarover hoor je in de verkiezingsstrijd dus niemand.
Bij ieder show of programma is wel een interviewer, die de tijd oneerlijk verdeelt, men gunt de genodigden de tijd om hun standpunten te verklaren, maar kijk ze eens hun voorkeuren naar voren te halen en zo die onervaren nieuwkomers lekker publiekelijk te laten balen.
Men maakt met smaak gehakt van de inhoudelijke standpunten, van de nieuwe politiek, maar weigert categorisch de oude zittende kliek ook maar op het oog kritisch te benaderen, zo loopt men de kiezer bewust te bevoogden en te bevaderen.
Nee, men weigert te geloven dat de kiezer in staat is om zelfstandig te denken, dus men vertelt en verkondigt de meest absurde voorbeelden om zo de nieuwe politiek de mond te snoeren, zodat de zittende kliek het hoogste woord mag voeren en men de kijker of luisteraar soms dingen voorschotelt, waarvan het waarheidsgehalte ver is te zoeken, als men zetelwinst kan boeken.
Men houd de kiezer voor dat het jarenlang gevoerde beleid, jazeker het door henzelf gevoerde en ingezette beleid, op de helling moet, dat het anders moet, dat men voor hen moet kiezen, daar men anders het recht op de toekomst kan gaan verliezen, maar ze hebben dus niet in de smiezen, dat datgene nou is juist is, waarom de kiezer geen zin meer heeft om te gaan kiezen.
Het liegen en bedriegen, het totale gebrek aan schaamte, het gemis van enig zindelijkheidsgevoel, dat is waar ik op doel, men belooft elke 4 jaar opnieuw dat men van de vorige periode heeft geleerd, dat men grote economische gevaren met moeite heeft afgeweerd en dat juist de coalitiepartner het niet goed heeft begrepen.
Om doodleuk na de verkiezingsuitslag met elkander de koek te verdelen en soms tegen elke uitslag in, een coalitie te vormen, die juist door het grote publiek is afgestraft en zo werd de democratie steeds verder uitgehold, bloedeloos en emotieloos kapot gemaakt.
Nee het is niet vreemd, dat de kiezer is gaan zweven, het is niet vreemd dat de kiezer geen verliezer meer wil zijn, daarom zit nu de laatste tijd in de staart van de verkiezingsstrijd nou juist het echte venijn.
De burger laat zich niet meer ringeloren, door de glad gebekte en zoet gestemde retoriek van de beroepspoliticus, men schuift wat heen en weer, gunt dan de een en dan de ander zijn stem weer, maar pas op de allerlaatste dag, slaat de venijnige kiezer zijn slag.
De beroepspoliticus is ten einde raad, want al zijn peilingen en al zijn dure onderzoeken zijn ineens niets meer waard, dus moeten zij zich de luimen en grollen van het grote publiek laten welgevallen, een enkeling probeert het nog met ouderwetse leuzen te brallen, maar ook daarvoor wil de vrije kiezer niet meer vallen.
Kijk ze sip zitten kijken, gemaakt opgewekt voor de camera of microfoon, maar let eens op hun lichaamstaal toon, daaruit spreekt steevast boekdelen, eens waren we zeker van onze aanhang, maar nu zijn de zwevers met te velen.
Overal lacht men wat besmuikt om die nieuwe LPF, men houd ze wat van de media weg, men gunt ze geen zendtijd, men heeft hen verplaatst naar de achtergrond, maar de kiezer, dat is niet langer de eeuwige verliezer, die heeft de idealen van Pim Fortuyn met beide armen omarmd en laat zich niet meer massaal op het verkeerde been zetten.
Kijk die oude politiek zweten, want ze weten, dat de eindsprint is ingezet, men heeft gegokt en hoog gespeeld, maar de burger met oude wijn in nieuwe zakken verveeld, nu is het de beurt aan de nieuwe politiek, lang niet dood en zeker niet ziek, gaan ze voor goud, spraken zij boud.
De LPF een partij voor de vernieuwing, ligt dus absoluut niet in de vernieling, ze hebben de rijen gesloten, de bus trekt een spoor van enthousiasme door het gehele land en overal springen de mensen positief uit de band, ze zijn blij om de bus en de fractieleden te zien.
De slimme kiezer is dus straks verre van een verliezer, nimmer was zijn of haar stem zo belangrijk, maar de kiezer is mondig en kent het verschil tussen het origineel of namaak, dus met een beetje lef, stemt men met verstand voor de LPF.
Een stroming zonder beladen verleden, een partij voor vandaag, een partij voor het heden, geen vage kreten, geen oude koeien die klagelijk loeien over het mooie verleden, maar een sociale partij, met een oog en oor voor veiligheid en migratie, met een helder en duidelijk programma, zonder kwastjes en tierelantijnen, een partij voor u en voor de mijnen, die het verschil kan uitmaken of de VVD of de PvdA straks weer de dienst uitmaken.
Ga dus kiezen, u heeft namelijk zeer veel te verliezen, rood of liberaal, ze waren er allang allemaal, maar een keuze met lef voor de vernieuwing, dat is een keuze voor de LPF.
Of laten we het gebeuren, dat we straks onder het juk van de liberale roden of de rode liberalen, met christelijke achtergronden opnieuw dit land laten verloederen en verscheuren, zoals het in het verleden maar al te vaak mocht gebeuren.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar