Zie ze dansen, zie ze stralen, zie ze de buit binnenhalen.

Nederland ooit een land van doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg, een land van gezelligheid en bruine kroeg, een land van moraal en gezelligheid, beelden uit een vervlogen tijd.

Nu een land van lieden zonder verstand, van BN’rs die kunnen worden ingehuurd om de massa te vermaken en die hen met het beroemde kluitje het riet instuurt, want onze gelukzalige onwijze overheid heeft alle tijd en geld om hen in te huren, zij worden gesteund door commissies en geleerde heren, maar niemand kan het tij meer keren.

De politici en oud politici dansen hun beroemde stoelendans, vergaan is de eens eervolle glans van het ambt, zij zijn niet langer vertegenwoordigers van het volk, maar leven in hun eigen geschapen roze wolk, ze hebben zich van een Fortuyn ontdaan, gezamenlijk en in eendracht dachten zij het volk met behulp van hun vazallen met veel lawaai en intimidatie Europa in te brallen.

Ze sleutelen aan onuitvoerbare wetten, vernieuwen, hernieuwen en roepen om het hardst, eerst het zuur en dan doen we verder geen barst, alleen sociaal lullen en gezamenlijk met hun vazallen flink de zakken vullen, het eerbare ambt van volksvertegenwoordiger vergaan tot het niveau van een louche autoverkoper of een standwerker die u rotzooi laat kopen, want men kan geen kant meer op, zo maakten ze de Nederlandse samenleving kapot.

We zouden vergrijzen en dus moesten er vreemdelingen met bakken tegelijk het mooie Nederland in reizen, men vergat hen te laten integreren dus besluit men na jarenlang talmen en pamperen hen het opnieuw te laten leren, maar wel zonder dwang, stel je voor, één verkeerd woord en je wordt als politicus vermoord en de authentieke Nederlander wordt niet gehoord.

Men straalt van genoegen en blinkt van trots, als de camera’s inzoomen op de zoveelste vette worst waaraan ze zich hebben volgevreten, de commissie PaVEM, opnieuw een initiatief zonder rem, trots presenteren zij stralend en met dansende verende tred, vol grote pret hun nieuwe succes, alleen vertellen de vrouwen een heel ander verhaal, "Er is door de commissieleden alleen gepraat. Er werden 'zaken op de agenda gezet'. Het geld ging naar het Centraal Planbureau en naar een reclamecampagne en Rosenmöller keurde ons geen blik waardig, kijk dat is nou niet aardig.

Als waardige salonsocialist, schoof Paultje wel aan, aan het buffet en was erbij toen de camera's er waren voor zijn opbouwende commentaar, waarna Paultje dodelijk vermoeid was uitgewerkt, want als zwaar onderbetaalde BN'r kan hij niet ook nog eens met die "domme" vrouwtjes omgaan, kom nou toch, sociaal medeleven heeft zijn grenzen, maar als er nog ergens een zakje geld is, kan Paultje wellicht nog de moed en moeite opbrengen de dames een blik waardig te gunnen.

We kennen allemaal de verhalen, we zien ze allemaal op de TV en in de media stralen, we zien ze dansen om hun gouden kalf, commissaris, minister, staatssecretaris of Europarlementariër en mocht dat niet lukken, dan kan een burgemeesterstitel of een raad van commissarissen zeker niet mislukken, dus dansen ze hun stoelendans en geven het dode Nederland een mooie krans.

Maar het volk, het zwijgt morrend en stil, zonder enige wil, want een volk met volle magen, daar kun je geen revolutie aan vragen, zij laten zich uit de steden en uit hun banen drijven, zij zien hun werkgelegenheid door het buitenland inlijven, ze buigen hun lijven als een korenveld in de wind, want ze zijn blij en gelukkig als een kind, met de kruimels van een glorieuze welvaart en vergeten dat ze zelf dit monster van volksvertegenwoordigers hebben gebaard, dat is de nieuwe landsaard.

Knechten en slaven, een volk van braven, gekluisterd aan een te hoge hypotheek, ook in huizen waarvan de huren te hoog bleek, bezuinigen op vakanties, inleveren van verworvenheden, angstige solidariteit met een belachelijk beleid, met bakken worden hun inkomens geplunderd, spelen de door hen gekozen vertegenwoordigers sinterklaas in binnen en buitenland, maar het bracht ons allen niet tot een gezond verstand, we staken dit land niet in brand.

Deemoedig, soms morrend, soms ludiek stakend, kijken we toe hoe het parlement en volksvertegenwoordigers in de kamer, maar ook in de provincies en gemeenten via opcenten, milieuheffingen, belastingen, bpm, btw, leges, boetes en verwijderingsbijdrage keer op keer om onze solidariteit vragen, oh ja we klagen, we staken, we morren en we knorren, maar we betalen trouw, als alimentatie aan een minzieke, wulpse en ontrouwe vrouw.

Beloofde en al betaalde rechten, zoals AOW, WW, WAO, Gezondheidszorg, Pensioen laten we in de ban doen, wel premies betalen maar niet onze rechten halen, geen adequate verzorging van onze kwalen, maar we laten ze onverkort keer op keer de duiten en buit binnenhalen.

Verloedering bij politie en justitie, in opspraak geraakte bestuurders, corrumperende ambtenaren, smokkelende bewakers bij detentie, lekke grensbewaking, problemen bij defensie, falend rechtssysteem, klasse justitie, frauderende gezondheidszorg, falende veiligheidsdiensten en bedriegende en liegende volksvertegenwoordigers, ziedaar een klein overzicht van het Nederlandse open gesticht, waar waarheid voor leugens is gezwicht, waar verrotting en stank de plaats heeft ingenomen van een polderland waar ooit wij graag in harmonie wilden wonen.

Oproer? Burgerlijke ongehoorzaamheid? Volksopstand? Nee, Nederlanders zijn te welvarend, we hebben teveel luxe problemen, balen dat we geen miljoenen konden binnenhalen bij Dexia of Nina Brink met World-online, verloren kapitalen aan beurzen die leegliepen als luchtballonnen en luisterden gedwee naar de partijbaronnen, geloofden de verhalen van Lubbers, Kok en Balkenende toen zij ze verzonnen.

Zuur??, ja eerst het zuur, daarna werd het leven ineens peperduur, Zalm bleef kalm en loog driftig voort, we hebben nimmer anders van hem gehoord, onze welvaart wankelt, onze kassa en portemonnee is leeg, maar er kwam geen opstand, geen revolte, de straten bleven veeg leeg.

Pim Fortuyn wordt te pas en onpas door voor en tegenstanders aangehaald, maar hij heeft wel de toon bepaalt, hij heeft deze smeerboel als éérste en enige naar bovengehaald en daarvoor een dure prijs betaald, geschoffeerd, vernederd, beschimpt en uiteindelijk vermoord, maar nog regelmatig wordt de echo van zijn woorden gehoord, maar door de Haagse en politieke elite in wollige taal en onzinnige rapporten, wetten en rookgordijnen gesmoord en van zijn grote aanhang wordt nauwelijks meer iets gehoord, ook zij zijn na zijn dood verweesd en nooit meer de oude geweest.

Toch gloeit en broeit de veenbrand onderhuids in dit eens zo mooie land, soms gebruiken mensen hun gezonde verstand, komen zij massaal in opstand en tonen de smeulende brand, roepen zij NEE het is genoeg geweest, weg met dat gefeest op onze kosten, dan staat de elite in zijn hemd. Maar we hebben het echte spook niet getemd, het spook van vreemde wetten, dominante minaretten, aanslagen en intimidatie, verruwing en corruptie, zakkenvullers en graaiers, verloedering, bazelende politici die hun kunstjes vertonen, je zult maar in dit land moeten wonen.

Nee de brand is niet geblust, maar wees gerust er komt ook geen revolutie, we hebben het nog steeds te goed, de buikjes zijn nog te goed gevuld, dus wordt er heilloos over de revolutie gekuld en door de elite, graaiers en zakkenvullers de zakken nog dagelijks goed gevuld.