De onmacht van de Rede

Redelijke hardwerkende mensen, levend in de schoot van de westerse democratie, hebben ineens ontdekt, dat redelijkheid en inspanningen, beloond worden met aanslagen op hun inkomen via rechtstreekse en indirecte belastingen door een spilzieke overheid en dat de eens redelijke Nederlandse samenleving gebukt gaat onder gepleegde aanslagen op de democratie en de dreiging van nog meer terreur en aanslagen op onze eeuwenoude samenleving.

Het poldermodel, opgebouwd en gebaseerd op redelijke partners, op redelijke eisen, op redelijke lasten en plichten is vervangen door een graaiende en verspillende elitaire kliek, die de mond vol heeft over veiligheid en saamhorigheid, terwijl de plunderaars, leeglopers en criminelen, samen met onaangepaste niet geïntegreerde groeperingen onze samenleving terroriseren met dank en hulp van vele witte boorden criminelen.

Harde taal en nogal overtrokken denkt U, nou het is in feite vele malen erger, maar ik geef maar een aantal voorbeelden en trek dan maar uw eigen conclusies.

De ploeg van Ome Joop den Uyl maakte het nest vuil, zij begonnen met het potverteren en gaven de slinkse meiden en knapen de kans om ons mooie land te verkwanselen, .

Leren was niet langer de lat hoger leggen, maar juist aanpassen aan de minste, zo holde men het ooit beroemde hoge Nederlandse opleidingsniveau van binnen uit en leerde de jonge spruit respectloos je en jij en waren de slinksen daarmee reuze blij.

Keer op keer ging het onderwijs heen en weer, grotere scholen werden fabrieken en ontstonden er zwarte en witte scholen, met terreur en intimidatie, moord en doodslag en met het resultaat van dit door en door zieke onderwijs betalen de burgers het bittere gelag, want deze ontspoorden jongeren dachten dat alles mag.

De gezondheidszorg werd een speelbal van de politiek en zo werd Nederland dood en dood ziek, met wachtlijsten en een zooitje in de zorg, daarvoor stond ons Elsje Borst borg, want of je nu geestelijk of lichamelijk wat mankeert, men wacht net zolang tot de wal het schip keert.

Justitie en veiligheid zijn de risee van deze tijd, aanslagen, moorden, terreur dreigingen het kan niet op, maar ja onze kanjer van een Kok zetten zijn tulbandje op en Cohen deed graag mee en dronk samen met de onaangepasten een kopje thee, de onmacht van de rede bracht dus geen vrede, maar meer en meer ellende voorgezet door de ploeg van Balkenende.

Hard rijden, verkeerd parkeren, ze zullen de burger wel eens mores leren, camera’s overal niets is hen te mal om de staatskas te spekken, maar zodra je hulp vraagt voor een bedreiging kun je verrekken of beter met gezwinde spoed naar het veilige buitenland vertrekken.

Ook de rechters in dit land is niets te dol, nooit is bij hen de maat vol, ze stellen gokverslaafden aan om de financiën te beheren van in moeilijkheden geraakte dames en heren, binnenkort mogen wellicht pedofielen zich verheugen in een baan als beheerders van de kindercrèche want Nederland is allang door de slinkse maffia op de fles.

Privatiseren was het sleutelwoord van de slinkse dames en heren, we mochten gaan shoppen bij de energie maatschappijen, zo wilde men de burgers verblijden, maar het resultaat was een sof, we betalen ons groen en geel aan energie lasten, ondoorzichtige nota’s vol met heffingen, waar de grootaandeelhouders ineens weer diezelfde dames en heren bleken te zijn, die ons al jarenlang knechten en een loopje nemen met onze verworven burgerrechten.

Pensioenen, prepensioen, of VUT het is allemaal op de helling en betaalde rechten mag je straks voor de bijverdienende “onafhankelijke” rechter aanvechten, veel succes gewenst, want met een beetje pech is de magistraat gebaat bij een ietwat gekleurde uitspraak, ook dat horen we vandaag de dag maar al te vaak.

Wanbeleid en zakkenvullen, dat is de taal en het beleid van hen die zo graag slinks lullen, gouden handdrukken, riante wachtgelden zijn aan de orde van de dag ook als ze dingen doen die de gewone burger niet mag, hen wacht geen vervolging, maar een riante uitkering of een mooie goed betaalde erebaan, terwijl het volk vecht voor het voortbestaan.

Nu krijgen we een nationale volksverzekering, opnieuw een aanslag op de al totaal lege portemonnee, maar daar zitten de elitaire bestuurders niet mee, men wauwelt wat over compensatie en daar doet u het verder maar mee, hoe we de eindjes aan elkaar knopen ach wat zeuren we nou, het is gewoon bezopen.

De zorgverzekeraars spenderen miljoenen van de opgehaald poenen aan sponsering van clubs en dure reclame, want het zijn de moderne hoeren achter marmer en getinte ramen en de klanten staan letterlijk op straat, met dank aan de zorgzame staat.

Men verklaarde de oorlog aan de terreur, men roept het is allemaal oké, kijk maar we breiden uit onze almachtige AIVD, maar tegen verdachten zegt men groothartig gaat u maar wandelen, u heeft nog niemand vermoord, opgeblazen of afgeslacht dus u bent niet langer verdacht en zo draagt men bij aan hun keuze dat men onze overheid, justitie en samenleving minacht en grijnzend in hun vuistje lacht.

Bejaardenzorg, WAO, AOW of UWV allemaal doen ze aan deze gekte mee, want ze zijn aangesteld met dank aan de slinkse elite en zo verdween de rede en kwam er nationale onvrede, onvrede over het beleid, onvrede over deze waanzinnige tijd.

Verder hebben onze nationale en lokale overheden en instellingen geen tijd voor signalen uit het volk, men waarschuwt voor ontspoorde gezinnen, voor geweld en probleemkinderen, maar dat kan onze elite niet hinderen, men legt een dossier aan, men overlegt net zo lang totdat men het dossier op een andere tafel legt en is ontsteld over de gevolgen van het huiselijke geweld, maar hun geweten wordt niet door schuld of enig gevoel gekweld.

Hoe is het gesteld met uw rede, hoe is het gesteld met uw gevoel van vrede, al gerustgesteld door Donner en Remkes, hoe voelt u zich door het beleid van Zalm of de Euro van Duisenberg, of vindt u Cohen ook niet erg, dan is er niets aan de hand met ons mooie vaderland en beschouw dit epistel dan maar als een gedrocht en wacht rustig af en beschouw mij maar als een gestoorde maf.

Voor wie wel de onmacht voelt, lees eens Oriana Fallaci, of een boek van Pim Fortuyn, lees eens wat columns en stukken van Theo van Gogh dan voelt u zich niet langer alleen in uw onmacht tegen deze elite, deze litanie en antwoorden op het (wan)beleid is verre van compleet, het is maar dat u het weet.