Protocollen en Draaiboeken


Wie de bizarre beelden aanschouwt van een stad deels onder water, de chaos, de ellende, de anarchie en zich realiseert dat deze beelden iedere science fiction rampen film overbodig maakt, moet ook eens nadenken over ons eigen land en overheid.

De VS en New Orleans hadden draaiboeken, protocollen, oefeningen allemaal gericht op het feit dat men voorbereid op een dergelijke ramp was, men had al jaren de kennis en wetenschap dat er ooit zoiets zou kunnen gebeuren en men had een rampenplan klaar, men had zelfs geoefend en het resultaat is bekend, duizenden doden, chaos, wetteloosheid, radeloosheid en een totale ontreddering en een falende hulpverlening.

Hoe staan wij ervoor, hoe is het bij ons geregeld.

Want ook Nederland loopt gevaar, ook wij kunnen door het water worden verast, ook wij kunnen een terreur aanslag verwachten, ook wij kunnen worden geconfronteerd met een megaramp door een chemische trein, petrochemische gebieden, buiten hun oevers tredende rivieren waardoor hele gebieden een rampgebied kunnen worden.

Ook Nederland kent lijvige draaiboeken, protocollen en heeft de lokale, regionale en landelijke overheid kleinere en grotere oefeningen gehouden. Welke nu niet bepaald hoopgevend waren. Denk nu niet dat kan HIER NIET GEBEUREN, want juist dit soort struisvogelpolitiek, zal de oorzaak kunnen zijn van een totale chaos en een eventuele ramp verergeren, want je kunt er maar beter wel aandenken en voorbereid zijn, zonder panisch te worden en je leven niet door angst(en) te laten beheersen, maar gewoon gezond nadenken over de mogelijkheid en de gevaren die er zijn.

We hebben ervaring op relatief kleine schaal, zoals Enschede, Bijlmer, Volendam, met excuus aan de slachtoffers, maar deze rampen waren nog maar beperkt tot relatief kleine gebieden en iedereen heeft kunnen ervaren dat onze protocollen en draaiboeken niet bepaald vlekkeloos verliepen en dat is nog zacht uitgedrukt.

Onze overheid heeft een postbus 51 spotje, met als de sirene gaat, sluit ramen en deuren en luister naar de lokale radio en zet de TV aan voor informatie, maar hoe gaat dat als de stroom uitvalt, zenders niet zenden kunnen, chaos en paniek uitbreken en we geconfronteerd worden met een grootschalige ramp? Wie zich dat afvraagt en wat inbeeldingsvermogen heeft, krijgt bij voorbaat al kippenvel en denk nu niet dat ik hier overdrijf, ik geef maar even wat voorbeelden en laat het aan u over uw conclusies te trekken.

Hoe vaak stond onze hermandad niet machteloos tegenover vooraf bekende risico wedstrijden die ontaarden in totale chaos, terwijl men VOORBEREID was, niet bepaald hoopgevend nietwaar, maar keer op keer werd er gezegd, dat men de protocollen en draaiboeken ging aanpassen en harder zou optreden, men had geleerd enz. enz.

Hoe vaak lazen we niet dat bepaalde stadswijken verpauperd zijn. Dat politie, justitie en de lokale overheid geen passend antwoord heeft op de criminaliteit en bandeloosheid en men hijgend achter de feiten aanholt, opnieuw maakt men plannen, draaiboeken en protocollen en weer blijkt keer op keer dat ze niet werken en men niet in staat is, onder normale omstandigheden deze uitwassen adequaat te bestrijden, bepaald geen geruststellend beeld voor de omstandigheden tijdens een mogelijke ramp.

Hoe vaak ontsnappen woonwijken aan bijna rampen door ongelukken met gevaarlijke stoffen over de weg, water en rails en worden we keer op keer gerustgesteld dat de ontsnapte gassen en/of vloeistoffen GEEN gevaar voor de omgeving opleverden, maar wel mensen in ziekenhuizen werden opgenomen die onwel waren geworden.

Wie kent niet de chaos tijdens Sail toen men een verdacht pakketje in de trein vond, hoeveel mensen waren er niet gestrand en verstoken van concrete informatie, chaos op perrons, duizenden wachtenden zonder adequate informatie, gelukkig loos alarm, maar het gaf en geeft wel te denken, wat er zou gebeuren bij een echte ramp.

Bedenk eens met een klein beetje fantasie, welke vormen en impact een echte ramp dan zou hebben gegeven en realiseer u zich eens dat uw mobieltje u geen info geeft, dat zenders en stroom uitvallen en dat er doden en gewonden zijn, een angstige gedachte, zeker als men zich realiseert dat de draaiboeken en protocollen keer op keer blijken te falen.

Communicatie, helderheid en bekendheid zijn de sleutelwoorden om chaos en paniek te voorkomen, maar welke politieke partij maakt zich sterk voor een dergelijk nationaal rampenplan, wie bindt de kat de bel aan en wie durft te erkennen dat ook wij kunnen vervallen in anarchie en blode angst, omdat we te veel vertrouwden op maatregelen van een overheid die blind vertrouwd op hun draaiboeken, protocollen en evaluatie rapporten.

We bouwen in uiterwaarden, we vliegen over drukbevolkte en bebouwde gebieden, we sturen treinen, vrachtwagens en schepen vol gevaarlijke stoffen dwars door woonwijken, we zien de kust afkalven, we zagen onverwachts en zonder waarschuwing dijken verschuiven en het enige wat er gebeurd is dat men nieuwe draaiboeken maakt, nieuwe protocollen en nieuwe onderzoeken, totdat het een keer goed mis gaat en ook Nederland wereldnieuws wordt.

Doemdenken ? nee aan de aan waarheid aandacht schenken, want als mensen zich realiseren dat chaos en anarchie het gevolg zijn van een falend beleid, dat in nood het beste, maar ook het slechtste in de mens naar boven komt en dat juist in een zo complexe samenleving als de onze een slagvaardige organisatie en goede informatie één van de basis elementen is om een eventuele ramp snel en adequaat te bestrijden en mensen(levens) te redden, want wat in de VS is gebeurd kan morgen in een andere vorm hier gebeuren.

Hulpdiensten, ziekenhuizen, politie, leger, lokale, regionale en landelijke overheden en de burgers zouden voorbereid moeten zijn op rampen en moeten weten wat ze in bepaalde omstandigheden WEL en NIET moeten doen, want alleen ramen en deuren sluiten lijkt mij nu niet bepaald erg geruststellend en adequaat om de gevolgen van enige ramp van importantie te beperken en te bestrijden. Wie nadenkt en verstandig is, zorgt tijdig vooraf voor een persoonlijke evaluatie van de mogelijke problemen die men kan ondervinden, want ik vrees dat ook hier de protocollen en draaiboeken mooie papieren tijgers zijn die geen zoden aan de dijk zetten als het mis gaat.

Doemdenken of waakzaam zijn, denk zelf maar eens na, bedenk dat een eenvoudige inschatting en voorbereiding u en uw naasten hun leven kan redden en het verschil uitmaakt of u afhankelijk bent van de chaotische hulpverlening en info of dat u in staat bent uzelf en uw naasten op een correcte en veilige manier door de eerste periode heen te helpen of in veiligheid te brengen, het kost alleen wat inlevingsvermogen en wat creatief denken.

Wie door New York, Madrid, Londen, Tsunami en nu Katrina en New Orleans niet de ogen is geopend, zal eens wakker worden in een horrorfilm, maar dan één waarin we zelf dan ongewild een hoofdrol spelen, want daar bleken de draaiboeken, protocollen ineens grotendeels waardeloos en wie nadenkt beseft dat ook wij aan dezelfde wetten van de menselijke natuur zijn overgeleverd bij een nationale ramp.

Waar is de politicus of partij die helder en scherp deze problematiek ter tafel brengt en er geen protocollen en draaiboeken, maar concrete maatregelen en hervormingen voor in de plaats legt, wie saneert de bureaucratie en breekt de kleine koninkrijkjes af en pakt de zelfbenoemde onderkoningen aan.

De Miljarden aan verspilling kunnen beter en effectiever gebruikt en ingezet worden, niet de generaals, noch de ambtskettingdragers of duur en overbetaalde commissie leden kunnen deze (toekomstige) strijd winnen, maar goed getrainde en opgeleide teams, strategische voorraden en een zelfbewuste bevolking kunnen de schade en het aantal slachtoffers beperken, daar zou men aan moeten werken.

Ik wed dat men vertrouwd op de draaiboeken en protocollen en dat men lekker doorgaat met rollebollen wie de macht en invloed heeft over wie, men maakt weer een nieuw rapport en geeft aan waar het hier of daar aan schort en als de ramp geschied, dan zien we deze Bobo’s en parvenu’s tijdelijk niet, men automatiseert en heeft opnieuw van deze ramp niets maar dan ook niets geleerd.

Amerika is ontredderd, dat dit in hun machtige land kon gebeuren, de westerse wereld levert besmuikt commentaar, maar vergeet wat er recent in Spanje, Portugal en Oostenrijk gebeurde, ook daar stond de overheid met hun handen in het haar, met dank aan de protocollen en draaiboeken hebben ze NERGENS echt succes kunnen boeken, ziedaar de resultaten van de onmacht van de politiek en hun kliek.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar