Theo van Gogh I.M.

Theo van Gogh I.M.

Wat gaat de tijd snel, maar het is alweer een jaar geleden dat Theo van Gogh werd vermoord, afgeslacht als een dier, onmenselijk en alleen omdat bepaalde mensen zich beledigd voelden, hij zou hen gekrenkt hebben, hun geloof belachelijk hebben gemaakt.

Vergeten werd dat diezelfde Theo alles op de hak nam, soms als een belhamel, querulant, tegendraads alles belachelijk makend, maar ook een mens met een hart, die het opnam voor onderdrukten, die films maakte en boeken schreef, die diepgang combineerde met een super oppervlakkigheid waarbij nimmer de kool en de geit spaarde.

Nu stonden ze klaar om hem te herdenken, de bobo’s, Jobje voorop en Balki mocht ook niet ontbreken, maar toen Pim Fortuyn en Theo werden vermoord waren er al aanwijzingen dat men hen wilde vermoorden en lieten diezelfde elitaire lieden hen als melaats links liggen en waren de verwijten niet van de lucht, zo is hun herdenken een valse klucht

Een gekrakeel over beider monumenten, het beeld van Pim en een herdenkingsplek voor Theo, want je zou toch eens mensen kunnen kwetsen, terwijl we op eieren lopen om maar vooral niet bepaalde groepen te schofferen, want onze elite hebben de moed niet om het tij te keren, noch de moordenaars en hun aanhang over onze felbevochten vrijheid de les te leren noch de moed om ons tegen deze terreur krachtdadig te verweren.

Theo zal niet vergeten worden, evenmin als Pim Fortuyn, maar de door hen betaalde prijs voor vrijheid van meningsuiting is te hoog geweest, eenvoudig gesmoord in bloed en dat alleen al zou geheel Nederland op de been hebben moeten brengen, want we mogen dan een vrije democratie heten, maar niemand mag vergeten dat deze 2 mannen omwille van de vrijheid van het woord zijn vermoord en dat ze samen zijn verbonden aan de geschiedenis van morgen, want ze deelden dezelfde drang van een open en vrije maatschappij, ook voor jou en mij.

Een vader en een moeder verloren een zoon, een zoon verloor zijn vader, vrienden verloren een ware vriend, maar ook veel onbekenden hebben menig stille traan gegriend, vrijheid het lijkt zo simpel, vrijheid het lijkt zo eenvoudig, maar diezelfde vrijheid is gegijzeld en verkracht, diezelfde vrijheid wordt en werd door lieden veracht en het Nederlandse volk en haar bestuur staan aan de kant in onmacht omdat ze weten dat met hen de vrijheid deels is omgebracht, want vrijheid is een broos en teer begrip, maar door vandalen geslacht als een kip.

Theo zal voor niets zijn gestorven, als we niet beseffen dat onze vrijheid meer is dan een woord, vrijheid al velen hebben er hun leven voor gegeven, is een beleving, een gevoel van veiligheid, een maatschappij waarin mensen elkaar respecteren, maar ook kritiek en humor kunnen waarderen, waar je voor je mening mag uitkomen, waar je in vrijheid mag wonen, waar een leven waardevol is, waar wetten er niet zijn om mensen te knechten, maar om hen en hun vrijheid te garanderen.

Triest en vol onmacht schrijf ik deze woorden, wat kan een mens nog schrijven over deze moorden. Ieder woord, iedere zin doet me aan het heden denken, de leegte en de angst die kwamen omdat men deze moorden in koelen bloede beraamde en keer op keer we bijna dagelijks lezen dat er nog steeds mensen voor hun leven moeten vrezen, slechts alleen om het feit dat ze hun mening verkondigen, slechts alleen omdat onaangepaste(n) vervreemde mensen hen de dood in wensen.

Vrijheid is datgene waarvoor Theo en PIM op de bres stonden en wat door vandalen bruut en met geweld werd geschonden, laten we Theo gedenken en aan het vrije woord meer waarde schenken.