De bijbel van de politiek
De bijbel van de politiek
Iedere zichzelf respecterende partij schrijft een lijvig partijprogramma, niet dat ze dat ooit uitvoeren of kunnen uitvoeren, maar ja een partij zonder lijvig partijprogramma is als een snob zonder maatkostuum nietwaar en aangezien de partijen graag kond doen van hun onderscheidend vermogen, worden er intelligente dames en heren aan het studeren gezet en schrijft men de tien geboden nog eens dunnetjes over, maar wel graag afwijkend van de ander.
Nu is het logisch dat een partij een ideologie heeft, sterker nog zonder dat zou het geen partij zijn en wat is een ideologie zonder een bijbel, dat zou hetzelfde zijn als een vis zonder graat, of soep zonder zout, want de politieke bijbel is de pijler van de ideologie, de basis van de normen en waarden van de partij en haar doelstellingen, sterker nog het is haar bestaansrecht toch?.
Het jammerlijke is dat wie de diverse partijprogramma’s leest, ontleed en ontdoet van de wollige taal en zich worstelt door de brij van woorden, paragrafen, sub paragraven en voetnoten, al snel tot de conclusie komt dat er weer eens oude wijn in nieuwe zakken is gegoten, maar ja als partij moet je wel en zoveel nieuws onder de zon is er dan weer niet.
Luther had het nog relatief gemakkelijk, met zijn 95 stellingen, die vooraf waren gegaan door 1517 brieven aan zijn superieuren, maar wie later de christelijke partijen volgt ziet een scala van artikelen, verklaringen en geschriften voorbij komen die schier eindeloos herhalingen zijn van eerdere standpunten die in nieuwe jasjes zijn gestoken en van nieuwe woorden zijn voorzien.
De liberalen beroepen zich op hun vernieuwende en relatief jonge politieke bestaan, zij zijn de verlichters, de vernieuwers geweest, hun voorman in Nederland Thorbecke was de grondlegger van de moderne grondwet, die momenteel kraakt in al zijn voegen, evenals het liberale gedachtegoed
Confessionele partijen hebben hele bibliotheken ter beschikking zodat zij voor iedere situatie een antwoord uit het verleden kunnen oplepelen, waaruit hun betrokkenheid, hun visie en hun daadkracht moeten blijken, want voor ieder probleem hadden zij al eens een antwoord en oplossing, alleen het kwam er nooit van, zelfs niet met hun machtige vakbonden.
Domweg omdat ontwikkelingen zich niet laten voorspellen, omdat de wereld dynamisch is en zich niet stoort aan gedrukte, gebrande of op film vastgelegde en in dure wetenschappelijke bureaus opgeborgen bibliotheken laten beheersen, laat staan voorkomen.
Wie had 16 jaar geleden gelooft dat de muur zou vallen en het communisme passé was, dat de koude oorlog tussen oost en west vervangen zou worden door Islamitische terreur bewegingen en aanslagen op onschuldige burger anno 2001-2005, dat Europa zou verworden tot een tandenloze Unie waar geen burger een cent voor over heeft of ook maar enige affectie mee heeft.
Toch schrijft men weer dikke rapporten, lijvige partijprogramma’s die straks als de inkt nog niet eens droog is vervangen moeten worden door compromissen en aangepast aan coalitie perikelen, want niemand behaalt tot nu toe de absolute meerderheid en niemand kan dus een ideologische stempel drukken op de maatschappij, men zal moeten schipperen, weg tijd, weg energie, maar wel een uitstekende kastvulling en een perfecte schaamlap als straks weer eens iets misgaat.
Marx, Lenin, Hitler, Stalin en al die andere dictators hadden prachtige programma’s die welvaart, gelijkheid moesten brengen, helaas kostte deze programma’s door de jaren heen miljoenen mensen het leven en tot op heden worden hun geschriften en boeken aangehaald en als voorbeeld genomen en schrijven de nieuwe politieke leiders hun eigen geschiedenis alvast maar weer op in de hoop te slagen daar waar de ware groten der aarden in het stof hebben moeten bijten.
Want zelfs de beroemde Mahatma Ghandi voorstander van het pacifisme en een waardig groot leider, heeft nimmer de elitaire kastes en de ongelijkheid in zijn land kunnen uitroeien, maar er staan boekenkasten vol over zijn ideeën en zijn idealen, ze staan alleen te verstoffen en worden door niemand in de praktijk gebracht, hij bracht de Engelsen op hun knieën maar daarna was het over en in 1948 werd hij vermoord door een extremistische hindoe.
Alle zogenaamde wereldomvattende religies en politieke of maatschappelijke ideologieën hebben nimmer vreedzaam en zonder onderdrukking of geweld hun stempel op de maatschappij kunnen drukken. Ondanks dikke lijvige en steekhoudende geschriften bleek keer op keer dat hun Imperiums, machtsgebieden afbrokkelenden en ineenstorten, domweg omdat ze de tekens des tijds niet zagen en vasthielden aan hun eigen dogma’s en geloof in hun enige waarheid en aldus geconfronteerd werden met nieuwe behoeftes, nieuwe richtingen en een veranderde samenleving.
Ook nu nog zien we deze stuiptrekkingen van voorbije religies en ideologieën, de kerken stromen leeg, maar men stemt christelijk, men gelooft in de sociaal democratie, terwijl de onderdrukte westerse arbeider, allang een calculerende en mondig burger is geworden, het kapitalisme is opgeslokt door het mondialisme van de paar grootgrutters, bankiers en chemische industrieën .
De wereldpolitiek ligt vastgebonden aan verdragen, overeenkomsten, samenwerkingen en verplichtingen en ware volksverhuizingen van etnische en religieuze groepen, die zich vestigen in gebieden zonder zich aan te passen veroorzaken ongekende maatschappelijke problemen, maar de partijen schrijven zich de vingers blauw aan nieuwe programma’s, nieuwe doelstellingen gebaseerd op achterhaalde gedachten en grondbeginselen.
Het is tijd voor een nieuw denken, er moet weer aan de menselijke maat gedacht en gewerkt worden, er moet met simpele tien geboden doelstellingen resultaten bereikt worden, problemen moeten niet beschreven maar aangepakt worden, er moet niet gepalavert en vergadert worden, maar uitgevoerd, geen loze beloftes en dikke bijbels, maar heldere begrijpbare standpunten.
De wetten en regels moeten gehandhaafd worden, maar dan wel wetten en regels die uitvoerbaar en begrijpbaar zijn, de politiek begrijpt allang de burgers niet meer en de burgers begrijpen geen snars meer van de politiek, laat staan van de balkenbrij aan regels, uitzonderingen op de regels, supplementen, rapporten en als doekje voor het bloeden heeft men de bijbel van de politiek, het partijprogramma, terwijl de patiënt feitelijk doodbloed.
Wie neemt de handschoen op, wie gaat de auguststal in dit land opruimen en ditmaal gewoon zoals het hoort van boven naar beneden, onconventioneel, maar rationeel wegruimen van de lawine aan voorschriften, geboden en verboden, de burgers hun verantwoordelijk geven en zo de overbetaalde en dure managers en consulenten, alsmede een topzwaar ambtelijk apparaat overbodig maken.
Wie schrijft geschiedenis en timmert eens echt 10 heldere stellingen aan de poorten van het binnenhof en maakt van Nederland weer een land van blijmoedige en hardwerkende, sociaal voelende en saamhorige landgenoten die trots zijn op hun land, hun prestaties en hun afkomst. Wie kan het hart van de natie raken en deze noten kraken, het enige wat u nodig heeft is wat gezond verstand en heldere taal, die men begrijpt en verstaat, zonder loze beloftes maar klip en klaar zeggen waar het op staat.
Langganan:
Posting Komentar (Atom)
Tidak ada komentar:
Posting Komentar