De smaak van zure zult

De smaak van zure zult

Hebt u dat ook wel eens, u staat op, leest uw krantje eet een croissantje en ineens heeft u een meer dan zure smaak in uw mond, u schaamt zich Nederlander te zijn, u vraagt zich af, ben ik nu maf of hebben meer landgenoten dit gevoel, ik zal u uitleggen wat ik bedoel.

Polen krijgen postuum een lintje, ruim 60 jaar na dato, de meeste zijn dood en begraven, maar nu ineens komt na lang aandringen onze ruimhartige overheid met een lintje en een oorkonde aandraven, voor de helden die voor onze vrijheid vielen, we zouden van schaamte diep, zeer diep in het stof moeten knielen, maar ja de ambtenaren hadden het te druk met andere zaken, dus hadden zij even geen tijd noch zin om zich om zo’n lintje en medaille zich druk te maken.

Een Hollandse Jongen van stavast redde duizenden landgenoten in voormalig Nederlands Indië van een gewisse dood, ook hier draaide de overheid deze held Jack Boer een smerige loer, eerst wat neuzelen over vrijwillig dienst nemen bij een vreemde mogendheid, die trouwens wel voor onze en dus ook hun vrijheid strijd, dan zeuren dat er geen getuigen waren, meer onzin kon men niet baren, want ze zijn er wel, alleen past het niet in het beleid om een medaille uit te reiken aan deze held, dus opnieuw verloochent men omwille van het grote geld, lees de broze betrekkingen met een bevriende natie, een nationale held, wat men ons ook op de mouw speld, het gaat weer eens om geld en om ambtelijk gezever.

Zo kennen we de staat weer, altijd paraat om onschuldige helden te kleineren, vraag het Eric O maar of enkele andere beroemde heren, ze vervolgen ze nog liever tot in de hel, ze zetten ze met regeltjes en aantijgingen knel, ook al gingen zij voor in de strijd voor onze nationale veiligheid en vrijheid, men decoreert liever een ambtenaar voor 25 trouwe dienstjaren of een burgermeester, dan dat men een held erkent, zelfs de beroemde van Heutz destijds veelvuldig geëerd en gedecoreerd wordt omwille van valse sentimenten postuum persona non grata en worden zijn monumenten onteerd.

Nederland verloedert waar ooit werd verbroederd, we waren ware kampioenen in het opnemen van vluchtelingen en ontheemden, zij adopteerden onze zin voor vrijheid en toonden dat zij net als wij ware Nederlanders werden, alleen dankzij de multicul flauwekul en de positieve discriminatie ontstond er een sfeer van segregatie in plaats van intergratie, met dank aan de doodzieke politiek van een jarenlang wanbeleid zitten we in ons polderlandje met een cultuurstrijd.

De Nederlandse Leeuw ooit fier getoond op menig banier is verworden tot een grijze muis, want voor Nederlandse helden, voor de Nederlandse cultuur en Religie zijn onze regenten even niet thuis, men is meer bezig met zijn politieke carrière en dan is die Nederlandse kneuterigheid een barrière.

Dus weg met ons, weg met onze helden, onze politici moeten zich internationaal kunnen laten gelden, zij opteren voor schone posten bij de EU, bij de UN of bij de Nato en daar past geen Hollands Glorie zo loopt men voorzichtig om ieder vermeend probleem heen, want voor je het weet trap je een bevriende politicus op zijn zere en extra lange teen, dat kost je dan een commissariaat en daarmee zijn deze politieke grijze muizen niet gebaat.

Men verkwanseld ieders recht, want Nederland is uitgeleverd aan het privatiseringsgevecht, voor je het weet betalen we ook milieu belasting voor iedere scheet of een rooie rug voor een verdachte kuch, u meent nu wat doet die vent vreemd, maar het één heeft wel degelijk met het andere te maken, kom laat ons deze zure zult eens smaken.

We waren ooit een voorbeeld natie, met een wereldfaam op het gebied van de zorg, voor een goede opleiding en scholing van onze jeugd stond ons onderwijs borg. Nederland was tolerant dat las je in ieder land in de krant, Nederland sprak een krachtig en machtig woordje mee in transport en waterbouwkunde, we hadden een uitstekend openbaar vervoer, nu hebben we niets meer, geen enkele malle moer, alleen wat Haags gewauwel en geouwehoer, zo verkwanselde deze zelfbenoemde elite een gezond en rijk land zonder verstand tot een natie van dor en droog zand.

Wie kent ze nog deze grootheden uit het recente verleden, Huub van Doorne, Fokker, Verolme, Daf Trucks, ADM, KLM, de Gruyter, KNSM, HAL, VNS, Mij Nederland, EGKS om er maar een paar te noemen, vertrokken, gesaneerd, verkwanseld en verkocht aan de hoogste bieder, met als gevolg een land zonder leidende toonaangevende bedrijven, slechts nog een land van filialen van vreemde machten en krachten, waarbij de bestuurlijke elite zich schaamteloos op de borst sloeg en zich nimmer afvroeg dat zij met dat beleid bijdroeg tot de sociale onzekerheid en het wegstromen van de werkgelegenheid.

Nederland uitgehold en uitgewoond, grondprijzen en bouwkosten door een misdadig overheidsbeleid onbetaalbaar geworden, sociale zekerheid verkwanseld aan geprivatiseerde ondernemingen, ziekenhuizen en zorg verkeerd gesaneerd tot logge bureaucratische geldverslindende mastodonten, woonwijken en steden verworden tot getto’s, het eens zo dichte net van het openbaar vervoer naar zijn mallemoer, wegen dichtgeslibd en onze eens wereldberoemde landbouw en veeteelt heeft men door regels en wetten deskundig de nek omgedraaid.

Men geeft elkander een lintje, men wordt ridder of minister van staat, of men ambieert een functie die goed betaald omdat men wollig praat, maar wat kan je anders verwachten van deze dood en doodzieke elite, die niet eens het fatsoen heeft de werkelijke helden te eren en alle tijd nemen om politieke nieuwkomers te demoniseren of een door het volk geliefde minister te kleineren.

Tenslotte nog dit, ooit was er een adequate warenwet, die lette op vreemde smetten in ons eten en drinken, ook die is verworden tot een papieren tijger, een soort van vervreemde hijger, zodat vervuilde melk en babyvoeding in het schap ligt, men laat het over aan de zelfregulering van multinationals en zo ontstaat dan de smaak van zure zult, maar in den Haag en Brussel wordt verder geluld, men behaalt een papyrus overwinning, gaat op de foto en wij mogen de rekening betalen, kijk dat is nou pas echt balen.

Nederland landje aan de kust, overwon de zee, sprak internationaal een woordje mee, ooit sliep een natie achter de zeedijken gerust en waren onze bestuurders mannen en vrouwen van stavast, zij werden gekozen en aangesteld, niet om de eer of het geld, maar omdat zij het beste voor hadden met het volk en kenden zij de noden en leefden niet op een door henzelf gecreëerde paarsroze wolk.

Ooit eerden wij onze helden, waren we trots op onze natie en haar zonen, toen was de smaak van zure zult slechts voorbehouden aan hen die het kochten bij een viskraam, nu ontstaat deze smaak spontaan, door het onbenul, de leegheid en de onzekerheid van ons voortbestaan, elite zoek alsjeblieft snel een andere baan.