De Piggelmee Truc

De Piggelmee Truc

In het land achter de blonde duinen, niet ver van de zee, hebben ze een truc gevonden om alle malheur van het leven een andere wending te geven, ze noemen dat de Thee Truc, u begrijpt onmiddellijk dat deze geheime truc door alle reuzen om het kabouterland heen benijd werd en men er alles aan zal doen om deze truc te doorgronden.

Kabouter Piggelmee begon ermee, hij was op bezoek in een moskee, deed een tulband op en riep kom we drinken gezellig even een kopje thee, wie doet ermee en ziedaar het wonder geschiede, ineens dronken alle boze lieden een kopje thee en deed mee en vergeten waren de problemen, u ziet het voor u Piggelmee bezwoer de problemen, ook al zat de rest van kabouterland met kromme tenen.

Na dit eminente succes, dachten alle andere opperkabouters het grote geheim te hebben gevonden om alle problemen te omzeilen, sterker nog om deze op te lossen, zo zou er geen narigheid meer in het kabouterbos komen en konden alle dieren, elfen, trollen en mollen vreedzaam samenwonen.

Er werd een nogal dikke kabouter vermoord, hij had vaak het grootste en hoogste woord, men had hem al vaker gewaarschuwd dat met zijn grote mond en gevaarlijke uitlatingen over mierenneukers het hem wel eens duur zou kunnen komen te staan. Nu was daar een groep trollen die hem en andere bekende kabouters wilde mollen en zo geschiede, een van die lieden dode de dikke kabouter en meteen ontstond er een grote onrust in het kabouterbos.

Kabouter Job nam meteen contact op met Piggelmee en deze sprak de wijze woorden, noem het vooral geen religieuze moorden, maak van de trollen geen martelaren, bezoek onmiddellijk hun geestelijke leiders en drink meteen een kopje thee dan valt alles weer reuze mee.

Ook andere kabouters in het kleine kabouterland bewonderden deze truc en onder het genot van een kopje thee vielen alle problemen ineens reuze mee.

Ook vrouwtje Piggelmee deed gaarne aan deze truc mee, zij regeerde vanuit haar kasteel over kabouterland, dat staat tenminste in de krant en dronk dapper regelmatig met ontheemden en vreemden een kopje thee mee, want het was haar gebleken dat daarmee de problemen zouden verbleken en dus werd het een onderdeel van het algemene kabouterbeleid in deze moderne tijd.

De gevangenissen in het kabouterland, achter de blonde duinen, niet ver van de zee, waren voor ruim 75% bezet door trollen die niet in het kabouterland thuishoorden, maar dat is wat je tijdens de Piggelmee thee truc niet hoorde, omdat dat niet zo hoorde, dat zijn dan ineens heel foute woorden.

Meer en meer kabouters voelden zich onveilig, ze geloofden heilig dat het door de trollen en mollen kwam, die scholden en vloekten tegen hun vrouwen of kwamen onschuldige wezens uitjouwen, want in kabouterland van Piggelmee was het voorheen heel veilig en iedereen tevree, maar de trollen deden aan het kabouterleven niet mee, zij eisten dat men dronk hun mierzoete thee.

In de nationale kabouterraad werd er druk gepraat, men veranderde de benaming van de trollen en de mollen, men had het over incidenten en men kocht alvast extra grote hoeveelheden thee, want de Thee truc mocht niet kaduuk en dus werd iedere ontevreden kabouter gesommeerd dat klagen niet meer mocht, dus kwam er een goed nieuws offensief, in plaats van de waarheid en zo sneeuwden ze de problemen onder een dik pak thee in het kabouterland, achter de blonde duinen, niet ver van de zee.

Nu zijn gewone kabouters over het algemeen niet mal en meer en meer hoorde men klachten over vreemde bouwsels, over jonge trollen die kabouters wilden mollen, over geestelijke leiders die aanzetten tot haat, meer en meer werd de gewone kabouter kwaad.

Maar de kabouterregenten dachten alleen maar aan hun centen en bedachten steeds weer nieuwe wegen om de problemen onder het tafelkleed te vegen, want met hun thee truc hadden ze een wereldfaam gekregen, het poldermodel, u weet wel het kabouterland, achter de blonde duinen, niet ver van de zee, die doen in Europa en de Wereld de ronde met hun vredige kopje thee.

Het escaleerde, hele delen van het kabouterbos waren ontaard in onbewoonbare gevaarlijke gebieden, bevolkt door losgeslagen lieden, die de kaboutergemeenschap niets hadden te bieden, of het was minachting en haat, zelfs over verkrachtingen, molest en aanslagen werd er gepraat.

Maar vrouwtje Piggelmee en haar Kabouterraad waren doof en blind, voor hetgeen te zien was voor ieder kabouterkind, zij strooiden kwistig met leuke projecten, schonken geld en vooral veel thee, want daar paaide je toch zo prettig de kwaaie geesten mee.

Nu had je ook kabouter Rita, die had geen zin in thee, die deed aan deze truc niet mee, zij sprak ferme taal en ging met de sympathie van de overige kabouters aan de haal, maar ze werd teruggefloten, hetgeen de kabouters erg heeft verdroten, maar ja de thee die had de macht en wie dat niet dronk die was verdacht, die was geen goede kabouter, maar een vals serpent.

Het gevolg laat zich raden, het eens zo vredige en aangeharkte kabouterland, achter de blonde duinen, niet ver van de zee, verwerd tot een woestenij, alwaar de welvaart verdween, waar onaangepasten zich vermeerderden en de kabouters één voor één verdween, maar geen bitter geween, de thee was de nationale drank van deze trollen, dat waren ze vergeten deze domme opperkabouters die al hun energie stopten in hun thee en zo speelden zij ongewild met de trollen mee.

Het moraal van dit verhaal, wie zichzelf en zijn volk verloochend, wie de problemen ontwijkt en niet oplost, wie de andere kant opkijkt en alleen maar een welgevallig oog heeft voor het vreemde maakt van zijn eigen volksaard en afkomst een ontheemde. Nederland oh Nederland, waar we eens trots waren op het landje achter de duinen, is verworden tot een land van angsthazen met pathetisch zielige bazen, die meer oog hebben voor regels en kromme wetten dan het maken van korte metten met criminelen en dwazen, je blijft je keer op keer over dit volk en zijn regenten verbazen.