Een brug te ver

Wie kent deze titel niet van de grootste strategische misser en debacle van de tweede wereldoorlog, waaraan al menig boek en film is gewijd en ook in deze tijd is er een historische misser in de maak, alweer een brug te ver, letterlijk en figuurlijk.


Laten we even wat dingen de revu laten passeren en ons realiseren dat propaganda van alle tijden is en dat politici zo hun eigen agenda's hebben, we zien ze als volksvertegenwoordigers, maar het zijn partij spreekpoppen en dat is niet hetzelfde, al menen velen van wel, alleen dat is al knap.


Nemen we eerst maar het boekenweek geschenk, ja als u een boek gaat kopen krijgt u een boekje over de brug die Turkije en Europa verbind geschreven door een man compleet verblind in zijn eigen dogmatiek van de partijpolitiek, Turkije moet Europa ingeranseld worden, al moet daarvoor alles wat Europees is verkwanseld worden.


Dus krijgt het volk een boek cadeau vol lyrische verhalen over de Turkse deugden en de voordelen van dit aanhangsel tussen Europa (of moet ik al Eurabia zeggen) en de Arabische wereld, met bijelkaar geharkte hele en halve onwaarheden, maar positief en poeslief voor de trotse Turkse natie, voorbijgaande aan de rapporten van onafhankelijke instituten en mensenrechten.


Neem het kabinet, de dubbele paspoorten van Albayrak en Aboutaleb zouden geen belemmering zijn voor het functioneren, maar Turkije strafte deze gedachte pardoes al af voor straf, niet Wilders maar de Turkse rechtsstaat maakt zich kwaad, want haar onderdaan vrouwtje Albayrak krijgt onderuit de zak, omdat ze de Turkse Nationale code verbrak.


Ziedaar ook het kabinet ging een brug te ver, ze sloten willens en wetens hun ogen voor de internationale en nationale complicaties van de dubbele nationaliteit en loyaliteit, dat moest kunnen volgens deze dwazen in de moderne tijd, of voeren zij soms een geheime andere strijd, waar de dubbele nationaliteit juist een voordeel is voor de continuïteit van hun waanzin beleid.


Nemen we eens iets onschuldigs als het telefoneren met Nederland vanuit de landen van de EU, de NOS en andere omroepen tonen ons een kaartje van Europa en wat willekeurige landen passeren de revue met daarin de prijzen vermeld als u wordt gebeld of zelf belt, het vreemde feit doet zich voor dat ineens daar prominent ook Turkije wordt vermeld als een EU land waar je met het thuisfront belt, u ziet het zelf, maar merkt het niet, dat doet mij nu juist zo'n verdriet, opnieuw een brug te ver.


Maar ook Erwin Krol en al die anderen mannen en vrouwen die het weer komen voorspellen en ons het weer in Europa vertellen, tijdens de rondvlucht langs warme kusten van de Europese buitengrenzen, zie ik ineens keer op keer Turkije dapper ingekleurd in de kaart van Europa, alsof ze er al helemaal bij horen, maar het schijnt niemand te storen, deze brug te ver.


Beleggen, investeren, een appartement hier en daar, zo bouwt men aan de integratie en acceptatie van de Turkse natie binnen het Europese bestel, zo klinken de bezwaren en zogenaamde kritiek van onze politieke voormannen en vrouwen wel ineens erg hol en schel, maar ja die brug moet en zal men nemen, al zal men later het historisch net als die andere brug bewenen.


En het gaat maar door, Groen Links slaat helemaal door, ze zijn ervoor om het Turks maar als de standaard Europese taal te benoemen, ik hoor de bijen en wespen van ellende alweer zoemen, maar niemand protesteert, want we hebben er schijnbaar niet voor doorgeleerd om te beseffen dat politici graag een koekoeksei leggen en via de propaganda machines ons het zwijgen opleggen.


Men erkent niet de Grieks Cyprioten, maar dat schijnt geen probleem te zijn, men keert zich tegen de vrijheid van meningsuiting, want kritiek op Turkije kan men in dat Eurabische land beter niet hebben, het is het enigste land binnen Eurabia waar de mensenrechten massaal worden geschonden, waar de raad van Europa vluchtelingen van erkend, maar als je kritiek hebt op hun toetreding dat raken de beroepspolitici van links ontstemd en plakt men je een etiket op van xenofoob.


Zullen we net als bij die andere brug destijds in die donkere tijden onze hoop op de Polen moeten vestigen, of vergaat het dan net als toen, dat men pas decennia later hun moed en offers zal erkennen, terwijl wij op scholen in bijscholing vast aan het Turks moeten gaan wennen.


Europa is nog lang niet klaar met het verbouwen en puinruimen in eigen huis, we hebben een hell of an job aan het realiseren van het gelijkschakelen en hervormen van onze nieuwe oosterburen tot een Europees sociaal en economisch niveau, waar trouwens ook geen burger ooit om zijn mening is gevraagd, maar wel de lasten en nimmer de lusten draagt.


Maar de brug over de Bosporus richting het Arabisch schiereiland schijnt als een magneet een magische invloed uit te oefenen op onze regenten, of rekenen ze stilletjes op de enorme vloed van de oliedollar centen. Of wordt de wereld al in drie blokken verdeeld.


Eurabia zijnde Europa en het Arabische deel van Noord Afrika en het Arabisch schiereiland, de VS van Alaska tot aan Vuurland en China als heerser over het Aziatische deel, nee dat is ook weer een brug te ver, dat kan toch niet waar zijn, dat we allemaal verkwanseld worden voor een nieuwe wereldorde. Maar een ding is wel een feit, het is een verloren strijd, Turkije en Noord Afrika zijn al genesteld in de Europese Unie of we het willen weten of niet, overal zijn ze gevestigd en spelen een rol in de West Europese parlementen of via de oliedollars centen.


Een brug te ver, slinks haalt graag metaforen uit de kast als het hen past, dan komen Anne Frank, verwijzingen naar donkere tijden uit de kast en trekken ze woorden uit hun verband, want ze verkwanselen de burgers en onze bevochten vrijheden, u leest toch ook wel eens een krant, maar deze brug te ver, zal ze niet aanstaan, dan noemen ze het een vreemdelingen waan, dus wen er maar aan, we zijn hard op weg market garden nog eens dunnetjes over te doen.


Of hebben we het eindelijk door, dat we beetje bij beetje een brug worden overgejaagd waar geen burger van Europa ooit heeft om gevraagd en gaan we beseffen dat het koekoeksei dat ze proberen te leggen door ons als samenleving uit het nest gegooid kan worden en gaan we deze regenten de waarheid via de volgende verkiezingen aanzeggen door nu eens daadwerkelijk het is genoeg geweest te zeggen en te stemmen op partijen die opkomen voor onze nationale normen en waarden, gewoon opkomen voor onze christelijke joods liberale sociale verworvenheden, zonder dubbele

Foto: http://www.amsteluitgevers.nl