Vriendelijk Vuur

Vriendelijk Vuur

Als je de tekst ziet en leest, klinkt het minder erg, alleen als je sneuvelt ben je wel dood, friendly fire kills, hetgeen in iedere oorlog en of zelfs tijdens heftige confrontaties gebeurt.

Natuurlijk is de natie geschokt, want weer zijn twee onschuldige militairen gesneuveld tijdens een “vredesmissie”, als we al van vrede kunnen spreken, wanneer militairen dag en nacht zwaar bewapend patrouilles moeten lopen en vuurgevechten moeten aangan.

Wat doen we daar in die zandbak met bergen, spelonken en rotsen, opbouwen beweren de regenten, alleen komen we daar even niet aan toe, ergo onze jongens en meisjes hebben weer eens een mandaat en die o zo mooie “rules of engagement” die dan weer volledig ontoereikend blijken.

Keer op keer stuurt Nederland militairen op een heilloze missie, waarna de politiek zich in allerhande bochten wringt om maar aan te geven hoezeer zij betrokken zijn met het heil, wel en wee van onderdrukten, die schijnbaar NIET op ons zitten te wachten en onze militairen met totaal tekort schietend materiaal, opdrachten en regels erop uit gestuurd worden de waan van de dag van Den Haag uit te voeren uit naam van de democratie of veiligheid.

Afghanistan, een onherbergzaam gebied dat al meer dan een eeuw een strijdperk is van machten, strijdheren en slechts één winstgevend export artikel heeft, opium en waar wapens schijnbaar belangrijker zijn dan welvaart, welzijn en toekomst, ziedaar het slangennest.

Strijd tegen het terrorisme is ook al zo’n aardige voze en loze kreet, want terreurcellen maken Europa, Amerika, Afrika, Azië onveilig en plegen aanslagen, blazen mensen op of proberen een samenleving te ontwrichten, die echt niet allemaal vanuit deze barre woestijn worden voorzien van hun explosieven en/of ander materieel, het gekke is dat de meeste geldstromen en dus voorraden komen uit de Oliestaten, maar daar zijn we dus even niet aanwezig.

Democratie is een mooi begrip, maar GEEN exportartikel, je kan volkeren en mensen NIET onze wil en denken opleggen, vele Afghanen, vooral de hogeropgeleiden, hebben het land verlaten en zitten wereldwijd verspreid, ZIJ gaan niet voor in de strijd, stellen NIET hun leven in de waagschaal, maar kijken meewarig naar de inspanningen van het westen.

Machtiger en grotere legers hebben geprobeerd Afghanistan te “bevrijden”, zij allen hebben met de staart tussen de benen en vele doden het onherbergzame land moeten verlaten, want het is dweilen met de kraan open, de vijand is overal, er is geen homogeniteit, er is een centraal democratisch gekozen bestuur, er is geen nationaal gevoel van éénheid tegen de onderdrukking of het geweld, ergo een hopeloze situatie voor ieder normaal denkend mens.

We hebben NIETS geleerd van eerdere probleemgebieden, het westen heeft een bloedige dictator in Irak afgezet, verslagen en wat is het resultaat, er wordt meer gemoord, meer aanslagen gepleegd dan ooit en de relatieve rust vanwege de repressie van Sadam heeft plaats gemaakt voor anarchie, een orgie van geweld en minachting van het leven zijn het resultaat.

In voormalig Joegoslavië hebben we ook al onze neuzen tot bloedens toe gestoten, want hulp ontaarde in onrecht, ook weer vanwege slechte afspraken, een slecht mandaat en een gebrek aan visie, het gevolg was en is een instabiele sector waar ieder ogenblik de lont in het kruitvat vanwege etnische en religieuze problemen kan worden ontstoken.
Waar waren we toen de Roemen hun dictator en zijn juk afwierpen, waar waren we toen Solidarnos in Polen ons nodig had, waar waren we toen de Hongaren voor hun vrijheid vochten, we waren er even niet, we hadden even geen tijd voor de democratie, geen zin in een oorlog die evident op de loer lag tegen de Sovjet legers, dus keken we toe en zwegen over vrijheid, maar schreeuwden linkse lieden dat de kernwapens het land uitmoesten.

Nee, het fabeltje van de strijd voor democratie is voos en maakt me boos, want Moegabe van Zimbabwe (Rhodesië), mag ongestoord zijn moordenaars op pad sturen, zijn tegenstanders liquideren en dan gaat men hem fêteren op een Eurose bijeenkomst.

Onze regenten sluiten de ogen massaal voor de misdaden in Afrika, waar etnisch en religieus geweld een ware orgie is, zelfs stabiele vakantie landen als Kenia vallen ten prooi aan deze waanzin, het enige wat we doen is via NGO’s in een soort van media karavaan van de ene vluchtelingenstroom naar de andere reizen en veinzen dat de miljarden goed worden besteed aan het media begeleide leed.

In onze eigen steden worden politiebureaus aangevallen, agenten gemolesteerd, wijken geterroriseerd, zelfs bejaarden die achter hekken in schijnveiligheid zouden leven, lopen te beven vanwege vandalen die daar op deze oudjes een vermeende gramschap komen halen.

Kunnen we de jongens en meisjes niet beter snel naar huis halen en ze inzetten om de totaal ontoereikende politie inzet te versterken zodat we eindelijk ook in ons eigen land eens iets gaan merken van de slogans dat men de strijd tegen de terreur slagvaardig voert.

Het wrange is dat de slachtoffers door “vriendelijk vuur” zijn gevallen, met als waarschijnlijkheid vanwege het ontbreken van simpele communicatie apparatuur, kijk ook dat geeft mij het zuur, want hoe kunnen kopstukken in de regering dit nog verantwoorden, men spendeert miljoenen aan materieel en mankracht, maar ja je kan sneller een paar miljoen verkwisten dan een paar oortjes bestellen, wie zal ooit hierover een oordeel vellen.

Bijkomende schade, (collateral damage), ja ja ook al zo’n leuke media kreet, die zorgt voor enorm veel leed, maar we pikken het, we slikken het, we geloven het en we zitten thuis bij de buis en beseffen niet, dat vroeg of laat we voor dit beleid een zware tol zullen moeten betalen.

Want we laten hier in eigen huis de boel grandioos escaleren, we blijven boter op hoofden smeren, het vuil onder het kleed vegen en de piggelmee truc werkt in den Haag en wijde omstreken nog steeds.

Nederland rouwt, maar we vergeten dat al velen het slachtoffer zijn geworden van een feil politiek systeem, of ze nu naar Libanon gingen of Sebrenica, Irak en nu naar Afghanistan, de gewone soldaten werden opgezadeld met mentale problemen daar waar de regenten krokodillen tranen wenen, zij oreren en regeren, maar het zijn de soldaten en hun families, die achterblijven met de geestelijke zweren, die hen uiteindelijk de das omdoen.

Ik wil mijn innige deelneming betuigen met de nabestaanden, zij zullen verder moeten, zij verdienen onze steun, maar tegen de regenten zeg ik luid en duidelijk, het bloed kleeft aan jullie handen, want het zijn jullie die onze jongens en meisjes met verkeerde mandaten sturen naar verre landen.