Allemaal zijn we een product van onze opvoeding, cultuur en samenleving, waarin geschreven en ongeschreven wetten, gewoontes, manieren en omgangsvormen zijn vastgelegd. Ieder kind wordt gevormd door de inprent van zijn omgeving, opvoeding en latere opleiding.
Laten we eens een simpel voorbeeld nemen, een gewoon Nederlands gezin vader, moeder en 2 kinderen wonen in een eenvoudig rijtjeshuis, u kent het het wel type doorzonwoning, zoals er zo velen in het polderlandschap als grauwe eenheidsschimmel zijn neergezet.
Pa en ma hebben simpele regels, handjes wassen voor het eten, ontbijt, middag en avondeten op vastgestelde tijden, tanden poetsen en uiteraard gaan de kinderen naar de school en de jongste naar de kinderopvang zeg maar de familie Doorsnee.
Ze hebben geleerd dat humor en spot zelfs over de almachtige God behoren bij onze tradities, niemand die daar wakker van lag, zelfs bekende schrijvers zoals van het Reve kregen lintjes en oorkondes en mooie prijzen terwijl ook op de TV een karikatuur popie Jopie een hit werd zonder dat er ruiten sneuvelden, mensen massaal boeken en vlaggen gingen verbranden.
Ach de Doorsneetjes konden er soms smakelijk om lachen en zich soms eraan ergeren, maar ja de Hoekse en Kabeljauwse twisten waren dan ook allang voorbij en de ontzuiling en leven en laten leven, geven en nemen dat hoorde er gewoon bij.
Totdat er nieuwe buren in de straat en wijk kwamen wonen, mannen met baarden en soms zelfs met een soort jurk aan, dat was even wennen, maar de Doorsneetjes dachten ach kom, de Spanjolen en Italianen waren ook even wennen en zelfs met onze Molukse vrienden is het toch ook goed gekomen, dus kom op laat die mensen maar even wennen ze passen zich heus wel aan.
Nou dat pakte dus iets anders uit, de nieuwkomers bleken na verloop van tijd meer en meer familieleden te laten overkomen en zelfs het fenomeen illegalen die gewoon gehuisvest werden was een doorn in hun oog, maar ja dat heb je hé met regeringen die liegt en de massa bedroog.
Ineens verandert er wat in de sfeer in de wijk van Doorsnee, de nieuwe situatie wordt wat gespannen, want mijnheer Baardmans heeft liever niet dat mijnheer Doorsnee zijn vrouw aanspreekt, sterker nog hij heeft ook liever dat mevr. Doorsnee niet meer met zijn echtgenote spreekt en zijn kinderen roepen ineens vuile hoer en ook het mijn en dijn is niet echt een sterk ontwikkeld gevoel.
Trouwens als je vrouw of dochter voor hoer wordt uitgemaakt is dat hun eigen schuld, dan hadden ze maar uit respect voor de nieuwe coeltoer niet zonder mannelijke begeleiding de deur moeten uitgaan en ja als homoseksueel was je toch al een vreemde eend in de calvinistische bijt dus dat die worden geweerd is ook al geen verlies maar juist een verrijking van de nieuwe tijd.
In de buurtsuper verandert het assortiment, ineens is varkensvlees niet meer gewenst en ook de neut die mijnheer Doorsnee af en toe nuttigde bij speciale gelegenheden is niet meer oké en ook de taal in de wijk verandert snel, de oude buren groeten elkaar nauwelijks nog, maar dat komt door dat etterige rotjoch op zijn scooter die met zijn maatjes op straat tot 's avonds laat rondhangt.
Ook op school verdwijnt de ouderwetse sfeer, ze zien hoe hun school ineens geen Sinterklaas of Kerst meer willen vieren want ook in andere huizen en buurten zijn er ineens van die nieuwe “Nederlanders” komen wonen, die zich ergeren aan onze traditionele feestdagen, zelfs de dodenherdenking en 5 mei zijn niet meer veilig, trouwens niets van de oude Nederlandse cultuur is meer heilig, de Doorsneetjes schijnen ineens nooit te hebben bestaan.
Vader Doorsnee is ineens minder te spreken over de gang van zaken en roept tegen de nieuwkomers dat ze zich moeten aanpassen en stelt ze een ultimatum, want de Doorsneetjes willen weer gewoon baas in eigen huis en wijk zijn en de draad van voorheen oppakken.
Helaas Pindakaas, ineens komt er een agent en een sociaal werker hen vertellen dat ze niet mogen discrimineren, ze zijn namelijk al bevoorrecht en aldus ontstaat er de situatie dat de Doorsneetjes vreemdeling in eigen huis en wijk zijn geworden.
Niet hun regels en cultuur is meer de leidraad voor opvoeding en algemene omgangsvormen maar de regels van Ali Baba en Co. Ten einde raad gaat Pa naar de gemeente en vraagt om een nieuwe woning voor hem en de kids, maar dat valt wel even verkeerd, Pa Doorsnee moet maar even diep in de buidel tasten en een dure hypotheek afsluiten, want alle goedkope huurwoningen zijn ondertussen bezet door andere nieuwkomers en hun gezinnen dankzij het zogenaamde sociale woningbeleid.
Niet de Hollandse molen, maar de minaretten zijn de nieuwe sky-line van de polders geworden, samen met een woud van satellietschotels en wie de moed heeft kritiek te uiten op de aard en wijze waarop men de Nederlandse cultuur en omgangsvormen met handen en voeten zeg maar met wortel en tak probeert uit te roeien, die is een xenofoob, of een racist.
Jeugdige allochtone vandalen krijgen als cadeau en beloning voor hun stelselmatige wangedrag leuke stedentrips, vakanties met oom agent aangeboden en als toefje slagroom krijgen ze ook nog eens een sport of trapveldje en jeugdhonk toebedeeld, dus spuwen, schoppen, slaan en ander onaangepast en zelfs crimineel gedrag mag en wordt zelfs beloond, maar de eigen jeugd wordt weggehoond als zijnde racistische Londsdale jongeren.
Dweilen met kraan open zei de vermoorde Pim Fortuyn, hij werd weggehoond, hij waarschuwde voor criminele wijken, men ontkende het met kracht, nu is het Wilders die op een andere toon het voortouw heeft genomen tegen hen die massaal hier kwamen wonen, ook hij is ineens een xenofoob en zijn aanhang heet ongeletterd, laag opgeleid en zelfs getatoeëerd te zijn, volgens linkse Henk Spaan dan wel te verstaan.
Wat eens gezien werd als onze nationale deugd, tolerantie en vrijheid van woord en geschrift, liberaal en sociaal, scheiding van kerk en staat, is wat er op het spel staat, we zijn verraden en verkwanseld aan Brussel ons NEE werd een Ja, onze identiteit zijn we kwijt en onze rechten en verworvenheden zijn ineens ongewenste ultra rechtse bedorvenheden.
Zo zijn wij vreemdeling in eigen huis geworden en zelfs de vrijheid van meningsuiting ligt zwaar onder vuur, de politiek vraagt zich verbijsterd af waarom de kiezers zich van hen afwenden, nou zou ik zeggen doe de oogjes en oortjes eens open, want de burgers vinden het gevoerde (wan)beleid meer dan bezopen, maar de regenten laten nog steeds de poorten wagenwijd open.
Lees ook eensImmigratie en intergratie uit 2002 en het vervolg
Tidak ada komentar:
Posting Komentar