Overwinnen of mislukken

We hebben 15 mei een eclatante overwinning behaalt, die helaas de laatste tijd als de beroemde sneeuw voor de zon is gesmolten tot een resterende 8 zetels, als we de poll's mogen geloven.

Oorzaak, gekissebis, geneuzel, getreuzel, Opkomst en afgang van een Staatssecretaris als wereldrecord, voorzitters perikelen, bestuurscrises als een soort feuilleton, kamerleden die verdacht zijn of worden gemaakt, een pers die schijnbaar 24 uur per dag LPF volgen en pesten als nieuwe taak heeft.

Steeds vaker erger ik me aan de ongenuanceerde kretologie, betreffende het politieke verleden van de LPF en haar leden en leiders of fractieleden.

Allemaal zijn we volwassen mensen met een min of meer belast verleden, we hebben al eerder gestemd en hadden politieke sympathieën welke niet altijd overeen komen met onze huidige politieke opvatting. (Niets is veranderlijker dan de mens nietwaar)

Enerzijds is dat omdat we teleurgesteld waren in de oude politiek, anderzijds doordat we niet geïnteresseerd waren en alles maar langs ons heen lieten gaan.

Er waren echter mensen die al eerder hun onvrede wilden uiten en lid werden van een zgn foute partij, alleen dat al is een eufemisme, want deze partijen waren destijds wel degelijk binnen ons staatsbestel goedgekeurd. CD, CP86 enzovoort.

Niemand zit te wachten op racisten en extreem fascisme, maar geen enkele standaard politieke partij bood mensen met een afwijkend mening een mogelijkheid of gelegenheid hun onvrede te uiten over de ontwikkelingen binnen Nederland, dus wie zich aangetrokken voelde tot een andere koers en lid werd van een dergelijke club is ineens fout, verdacht en crimineel.

Iedereen valt over het verleden van bepaalde mensen heen en roept schande en o wee, maar Frits Bolkenstein lid van een eerbiedwaardige club als de VVD mocht wel deze dingen roepen en zich nestelen in het Brusselse machtsbolwerk en deze mocht ongestraft loze kritiek uiten op PIM Fortuyn, terwijl anderen verbannen en beschimpt werden, welke PIM juist ondersteunden en zijn werk en partij een warm hart toe droegen.

Ik pleit niet voor fascisme, zeker niet de bruinhemden variant en de krankzinnige ontkenning van de Holocaust en de verering van een zekere Adolf, nee dank u niet mijn kopje thee.

Ik pleit echter ook niet voor het communisme en socialisme, waarbij ook miljoenen in kampen werden opgesloten, heropvoedinggestichten en in inrichtingen of domweg vermoord en niet alleen hier in Europa, maar ook in Centraal en Zuid Amerika .

Toch schijnen lieden die een extreem links verleden hebben en zelfs door justitie zijn veroordeeld een toekomst in ons politieke bestel te hebben en wel door hun respectievelijke partijen zonder enige schroom of terughoudendheid opgenomen te worden en zelfs in belangrijke commissies zitting mogen nemen.

Je mag dus wel als een (s)linkse activist mensen molesteren, oproepen tot anarchie en dus een anarchistische achtergrond hebben en maling aan het rechtssysteem, maar éénmaal opgenomen in de schoot van één van de oude politieke partijen is er schijnbaar niemand die vragen stelt en iedereen moet dit gewoon en normaal vinden.

Je mag dus niet rechtse sympathieën hebben, want dan ben je een fascist en een gevaar voor de mensheid en dien je onmiddellijk je legitieme lidmaatschap van je partij op te zeggen, niet omdat je wat verkeerd hebt gedaan, niet omdat je wat op je geweten hebt, nee simpel en alleen om het feit dat je in verband wordt gebracht met een rechts gedachtegoed dat je ooit eens jaren geleden hebt aangehangen of vertegenwoordigde.

Volgens mij zijn we dus massaal gek geworden, want als bij de LPF leden, aanhang, fractieleden of sympathisanten ook maar een zweem van rechts of een onrechtmatigheid word gesuggereerd is men niet meer onschuldig tot het tegendeel is bewezen, maar veroordeeld, gestraft en afgevoerd voordat men ook maar een moment weerstand kan bieden.

We kennen ondertussen allemaal de lijdenswegen van Martin Kievits, nu Cor Eberhard en recent Jurien Boiten, maar ook Herben, Maas, Langedam en Dost kregen het ook hard te verduren, vanwege vermeende of meer of minder terechte aantijgingen, het gaat lekker in ons clubje.

We zijn dus straks wellicht alleen nog een club van koorknapen en nonnen, waar geen smetje aan zit, hooguit enkele misstappen begaan uit naam van links of de kerk. Binnen de kerk hebben we een dolgedraaid echtpaar, dat de joden verkettert, een dominee die iedereen veroordeelt met de bijbel in zijn hand vanwege verstoring van de zondagsrust en een bisschop die het stelen van brood rechtvaardigt, weer anderen nemen afgewezen illegalen op, dit alles is bij wet verboden, maar niemand maakt zich druk, zolang het schijnbaar maar geen LPF is.

Ik blijf menen dat een nieuwe partij zijn mensen onvoorwaardelijk moet steunen, tot het tegendeel is bewezen en oplichters en profiteurs zwaar moet straffen en vervolgen.

Doet een partij dat, dan zal de bevolking dat waarderen, want ik en anderen worden liever gezien met een oprecht mens, die ooit een foute of andere keuze heeft gemaakt, dan één met criminele en anarchistische sympathieën.

Gaan we nu eindelijk onze schouders en rug rechten en daadwerkelijk politiek bedrijven of blijven we zeuren, dat mensen ons niet begrijpen en we toch zo onze best doen.

De mensen zijn murw en kapot, want vergeet niet dat onze leider eventjes om zeep is geholpen en nu zijn ze bezig met de partij kapot te maken, de mensen hebben nauwelijks nog tijd het ene of het andere feit op een normale wijze te verwerken.

Er gaat geen dag voorbij of de pers heeft wel een item om de LPF of haar aanhang belachelijk te maken of in diskrediet te brengen.

De revolutie is niet nog lang niet dood, de onvrede broeit overal, iedereen wacht op daden op positieve daadkracht, op resultaten, deze stilte is even onnatuurlijk als de beroemde stilte voor de storm.

Geef de volksbeweging die PIM in gang heeft gezet even de gelegenheid om tot rust te komen, om de emoties te verwerken en wacht maar, als de eerste positieve resultaten in beeld komen, of als de mensen opnieuw hun moed en woede hebben teruggevonden, de geest die PIM heeft losgemaakt, kan geen hermelijnen mantel of rode mantel, of paarse kliek het nog tegenhouden.

We zijn nog maar net begonnen, de eerste slag is gestreden, er zijn meer feiten boven tafel gekomen dan ooit, de burger is mondiger en brutaler geworden, de strijd is nog maar net begonnen.

Nederland is wakker, maar is nog deels versuft, wacht maar tot ze echt ontwaken en de volle omvang van de corruptie, leugens, vriendjespolitiek en vuiligheid bevatten en beseffen en deze verworden bananenrepubliek gaan opschonen en ruimen van profiteurs en zakkenvullers.

De tijd is wellicht nog niet rijp voor de echte revolutie, de mensen zijn murw en moe, maar nog lang niet verslagen, laten we met zijn allen strijden op de LPF wagen en voortgaan op de weg die ene Pim Fortuyn voor ons is ingeslagen.

Vooruit het Fortuynisme is nog lang niet dood, samen zijn we sterk en samen kunnen we strijden tegen de linkse kerk, de corrupte maatschappij, laten we het erbij zitten en worden we moderne horigen, of werpen we het juk af van deze linkse en door en door verrotte en corrupte maatschappij.

Ik heb mijn keuze gemaakt, U ook ………….?????