Pappagaaien

We hebben een onafhankelijke pers, aldus wil men ons doen geloven, maar kijk eens naar de buis en de kranten en weekbladen, wie zijn de eigenaren en wie maken de dienst uit.

Kijk de macht van het gedrukte woord kennen we allemaal, wie zegt niet "Dat heb ik pas nog ergens gelezen" om zijn woorden kracht bij te zetten en te winnen aan geloofwaardigheid, want zoals het oude spreekwoord al zei "Het staat geschreven en gedrukt….".

Maar als die woorden die in de krant staan nou eens afkomen van één bron, de andere kranten nemen doodeenvoudig en klakkeloos het verhaal over en hiermede heeft men een verhaal verheven tot de werkelijke waarheid, want in brede lagen staat het afgedrukt.

Dat deze bladen behoren tot Concerns, waarin de redacties en verslaggevers allang verworden zijn tot reeproducenten van het woord van de almachtige raad van bestuur, is minder bekend, want door schier eindeloze reorganisaties is de vrije pers verworden tot een commercieel bedrijf, met een minimale personele bezetting om een maximaal bereikbaarheid te krijgen.
Wegener, PMC, De Telegraaf, samen met de aan hen gerelateerde dag- en weekbladen en ook de regionale kranten staan ze vol met de berichten geproduceerd door slechts een handvol medewerkers en freelance journalisten.

Van een van onze verslaggevers

Wie kent niet die tekst, maar wie was dan die verslaggever, wat is zijn naam of waar komt hij/zij vandaan is dan de intrigerende vraag. Het antwoord is simpel, de tekst onder een dergelijke bericht is Papagaaien taal, men heeft gewoon een bericht overgenomen en soms wel en ook wel niet voorzien van een nieuwe opmaak of aanpassing, zodat het lijkt of het een eigen produkt is en het u niet opvalt dat u betaalt voor een gekopieerd stuk.

Ook heeft men vaak de deskundige die een toelichting geeft, deze zijn veelal in vaste of freelance dienst en moeten zorgen dat het produkt lekker leesbaar en becommentarieerd word zodat de lezer meent, dat zijn krant of tijdschrift ook nog enige diepgang heeft, maakt de deskundige echter de fout te kritisch te zijn, dan is hem/haar het lot beschoren te verdwijnen achter de coulissen en neemt men uit de enorme vijver van pseudo kenners een nieuwe.

Het was op de TV

Ook zo'n prachtige kreet, maar kijk eens naar de presentatoren en wie de redactie beheert, opnieuw een kleine kliek mensen, vaak verwant aan elkaar in dienst van een organisatie die gebaat is bij kijkcijfers en niet de moraal.

We worden overgoten met actualiteiten, let eens op, ze interviewen soms zelfs elkaar, dat is de mop.

Het papagaaien gaat gewoon door, we krijgen beelden te zien, maar als je oplet is het vaak een herhaling van wat je alreeds eerder had gezien, slechts de presentator of de opnieuw alom aanwezige deskundige is soms een ander en geeft zijn/haar commentaar.

Niet het objectieve en zakelijke bericht, maar sensationeel en voorzien van macabere of opgewekte muziek, flitsen, in- en uitzoomen, maken het tot een kijk en luisterspektakel, wat slechts de kijker moet boeien, want het verhaal en de beelden zijn veelal oud en uitgekauwd.

We worden continu bedonderd, want interviews blijken opgenomen, zinnen en woorden worden weggehaald of uit hun verband weer toegevoegd, zodat het verhaal een eigen waarde krijgt en de papagaai niet direct meer opvalt.

De pers stortte zich op onze PIM, niet zijn boodschap was voor hen belangrijk, nee zijn mediawaarde lag in het charisma wat hij uitstraalde en zijn onbevangenheid, daarvan maakte zij dankbaar misbruik met hun suggestieve verhalen en vragen.

Wie kent niet het zgn LIVE-DEBAT uit de Erasmus in Rotterdam, welke niet meer bleek dan een vooraf opgenomen debat, waarin bovendien schandelijk was geknipt en geplakt, waarbij deze "onafhankelijke pers" de aanval van Rosenmuller volop uitzond maar niet wat eraan vooraf ging en wat PIM daadwerkelijk deed en onderging.

U en ik worden door deze Papagaaien kliek bedonderd en belazert en ook vandaag de dag maakt men ge- en misbruik van de LPF, want nieuws over onze partij verhoogt de kijkcijfers en het lezerspubliek, het maakt niet uit wat ze zeggen of schrijven, als het maar over de vermeende ruzie's en rotzooi binnen de LPF gaat storten ze het met wagonladingen over ons uit.

Dat er in de PvdA lieden met een boterberg op hun hoofd rondlopen, is niet interessant, bovendien zijn het hun politieke vrienden en is hun macht weliswaar tanende, maar je weet maar nooit, ook Groen-Links heeft zo zijn vreemde vogels van bijzonder pluimage, maar waar is ineens die vrije en onafhankelijke pers met zijn moraal ridders en deskundige(n), verstomd zijn de papagaaien, het voer bakje blijft leeg.

Maar berichten over een hongerstaker wordt breed uitgemeten, dat de idioot een schijn hongerstaker is weet elke echte deskundige allang, maar wiens brood men eet, diens woord men (s)preekt, dus worden alle mogelijkheden ruim toe- en doorgelicht, maar een andere hongerstaker, toevallig ook een delinquent en langer bezig, heeft minder waarde dan deze politieke delinquent, zie de papagaaien weten ineens weer elkander na te praten en zien het echte verhaal massaal over het hoofd.

Het is alle hens aan dek, we zullen en moeten die LPF en die aanhang, die Fortuynisten voor eens en altijd uitschakelen, de mond snoeren en belachelijk maken, want dat is in ons journalisten belang, we hebben nog wat subsidie nodig, wat extra zendtijd een mooi interview met een hooggeplaatst persoon, dus we zullen wel moeten papagaaien en een einde maken aan een DROOM van honderdduizenden, want het is niet in ons belang dat papagaaien land overheerst gaat worden door zelfstandig denkende lieden.

Ik geef de lezer de keuze, wilt u de papagaaien kritiekloos blijven geloven, of kiest u voor een eigen objectieve en kritisch volgen van het aangeboden nieuws waarin geloven iets is voor de domme en stomme, maar waar u te intelligent voor bent