Het ritueel der 2e kamer

De Tweede Kamer, onze volksvertegenwoordiging en regering, bestaande uit staatssecretarissen, ministers en kamerleden, die ons volk vertegenwoordigen, die de belangen van ons volk dus vertegenwoordigen, althans zo zou het moeten zijn.

Maar deze volksvertegenwoordigers hebben een stammen ritueel ontwikkeld, waarbij men wel door het volk wordt gekozen, althans als men door zijn/haar partij tenminste op een kieslijst en op een verkiesbare plaats is gezet en men voldoet aan de partij politieke eisen, waar men niet het volk meer vertegenwoordigt, maar zich juist boven het volk heeft geplaatst.

Kijk maar naar de laatste tijd, allerhande zaken komen eerst NIET op de politieke agenda, omdat men in den Haag heeft besloten, dat dat onderbuik gevoelens betreft en men als bestuurders van dit land, daaraan geen gehoor mag geven, dus erboven moeten staan.

Ik geef zo maar enkele losse pols voorbeelden en laat u maar de rest invullen, want ik wil geen encyclopedie van de staat der Nederlanden maken, daarvoor is deze column niet geschikt en mijn kennis te beperkt.

Iedere Nederlander sprak over de problemen die ontstonden door de enorme druk op de woonmarkt van de huurwoningen, vanwege de toestroom van asielzoekers en gastarbeiders, waarvan de laatste ineens wel erg lang bleven en van gast tot medeburgers werden.

De overheid, dus de volksvertegenwoordigers besloten dat dit geen thema mocht zijn, want men moest zich realiseren dat deze mensen hier voor ons kwamen en dus was de krappe woonmarkt voor betaalbare huurwoningen een onbesproken probleem, de Nederlander moest maar gaan kopen op de vrije markt.

Iedere Nederlander sprak over de problemen die ontstonden in bepaalde wijken, waarin je als Nederlander niet meer als burger voor vol werd aangezien, eerder als indringer en ongewenst persoon en waar men met andere normen en waarden met elkaar omgingen.

De overheid, dus opnieuw de kamerleden besloten dat dit geen thema mocht zijn, want dat zou stigmatiserend werken en een onderdeel van een rassenkwestie kunnen zijn, we moesten maar zo denken dat deze andere culturen een verrijking van de onze kon zijn en het multic-cul was geboren en we moesten verder stil zijn.

Iedere Nederlander sprak over de stijgende misdaadcijfers, die door onze welvaart en onze open maatschappij vrijelijk tot buitengewone proporties konden stijgen en men wees met een beschuldigende vinger naar de nieuwkomers, want men vermoede daar een oorzaak en gevolg.

Opnieuw besloot het Haagse Establishment tot harde woorden, gericht aan het eigen volk, dat waren vuige borreltafel praatjes en opnieuw totaal niet onderbouwd, zelfs als politie commissarissen het kwamen beweren, riep men in het Haagse dat is fout en stigmatiserend en daar werken wij niet aan mee, het zijn wat ontspoorde burgers met wat aanpassingsproblemen en we zijn ermee bezig met nieuwe cursussen en jeugdbegeleiding, wij hebben de strakke leiding.

Iedere Nederlander sprak over de verkeerde tolerantie tegenover de nieuwkomers, die hier schijnbaar mocht doen en laten en slechts licht werd gestraft, bovendien werd steeds vaker bekend dat het percentage van de buitenlanders in de gevangenissen wel extreem hoog was geworden, werd ook dat opnieuw ontkend.

Bij rampen en calamiteiten, betuigt den Haag massaal zijn betrokkenheid, ook dan spreekt men schande van de gevolgen, maar gaat voorbij dat die vaak zijn ontstaan aan het door hen gemaakte beleid.

Bij sommige extreme rampen en situaties ontlopen onze vertegenwoordigers massaal hun verantwoording, door het instellen van commissies die met veel woorden en dikke bundels papier, zorgen dat de zittende politici zich kunnen profileren over de punten en de komma’s in het rapport, maar zich nimmer beraden over de gevolgen, want dat interesseert ze geen sier.

Heel Nederland sprak schande van Enschede, Bijlmerramp, Volendam en ook andere rampen, waarin de overheid een belangrijke rol speelde, opnieuw waren alle politici ontstemd en stelden indringende vragen over schuld en daders en het falen van de wetgeving en het ramzalige gedoogbeleid.

Opnieuw verzuimd den Haag zijn verantwoording te nemen en verschuilt zich achter een pikmeer arrest, waardoor de overheid zich kan onttrekken aan de financiële verantwoordelijkheid voor haar falend beleid, geen sterveling in de kamer die het aan de kaak stelt, want wee diegene die tegen het Haagse ritueel van bezweringsformules ingaat, die kan beter vertrekken, want het pikmeer arrest, jawel met een pik kan je dus grof gezegd een heel volk een oor aannaaien en kan de overheid domweg verder graaien.

In heel Nederland spreekt men schande van de excessen en het nodeloos geweld, men voelt zich bedreigd in het eigene en vervreemd en ontheemd in het eigen land, daar de daders beter beschermd schijnen te worden dan de slachtoffers en justitie en politie andere prioriteiten schijnen te hebben, dan het beschermen van de burger en have en goed, aldus sprak de Wijkersloot.

Opnieuw is de Kamer blind en doof en weigert men de discussie aan te gaan over de zwaarte van de straffen en het gevangenis regime, nee we geven niet toe aan dat rapaille, dat schorremorrie van de straat, het zijn wel onze kiezers, maar die zijn niet meer dan een kudde schapen met wat loos geblaat, nee de volksvertegenwoordigers stellen opnieuw hun vragen en een krachtig inhoudelijk debat, waarmee ze voor de TV kunnen scoren bij Barend of Bart, maar daadwerkelijk wat veranderen, helaas dat ligt opgesloten in de grondwet en daar kan men niet aan beginnen, want je kan er immers geen zetels mee winnen.

In heel Nederland spreekt men schande van de moord op PIM FORTUYN, maar ook van al die andere onschuldige slachtoffers, die zonder pardon als oud vuil en goedkoop slachtvee op straat worden afgeslacht, en de politiek………..ach die vergadert en wacht af.

Hun rituelen verbieden het om te spreken met hun hart, ze zijn vertegenwoordigers soms aalglad en dan weer hard, maar ze mogen en kunnen schijnbaar niet als mensen spreken en denken, ze zijn verplicht te leven door en voor en volgens hun eigen rituelen, maar met het gevolg, dat de Nederlandse burger zich ontheemd voelt en niet begrepen, maar zij schuiven het af op ons onbenul en onderbuik gevoelens en hun hogere en betere moraal, wanneer zal dat stoppen en spreken zij weer gewoon onze taal.