Het einde van een bewogen jaar

Als mens hebben we allemaal wel eens wat meegemaakt, de één wat meer dan de ander, de één heeft leren incasseren, terwijl de ander zijn leven schijnbaar moeiteloos als een rustig beekje voortkabbelde, tot het gedenkwaardige jaar 2002 en de enorme deceptie en verslagenheid op die bewuste 6e mei.

Het leek eerst zo’n prachtig jaar te worden, met een mateloos populaire PIM die er sin an had, met de steeds maar stijgende polls, met die prachtige TV optredens en klinkende debatten, al waren er toen ook alreeds donkere wolken te zien.

Politici en BN’rs die meenden dat ze PIM als een rechts extremist, als een gevaar, als een populist moesten afschilderen, media die klakkeloos mee papegaaiden wat de critici aan vuil spoten en onverdroten en zonder mededogen meenden PIM letterlijk en figuurlijk te mogen besmeuren.

We hebben allemaal mogen aanschouwen hoe het journaille en de overige aanwezigen zonder een vinger uit te steken, toe lieten dat een stel gestoorde activisten PIM mochten besmeuren, maar de overheid meent dat PIM niet mocht zeuren over zijn gebrek aan bescherming.
Meer lezen »