Het geniale Nederland.

Wat is er toch met dit kleine laaggelegen landje de laatste 50 jaar aan de hand, wij schijnen een geheel nieuwe manier van het oplossen van problemen te hebben uitgevonden, namelijk als een probleem zich dermate manifesteert dat wij met zijn allen er aanstoot aannemen, dan hernoemen wij gewoon het probleem.

Hiermee is het oude probleem als bij toverslag opgelost en daar het nieuwe er slechts pas is, kunnen onze vroede en o zo wijze vaderen in de regering en haar ambtelijke hulptroepen, toch onmogelijk voor het nieuwe probleem een oplossing hebben gevonden.

Zwarte, neger is dus of een afro-afrikaan of afro-amerikaan geworden, antiliaan of surinaamse landgenoot en deze uiteindelijk in rijksgenoot of voormalig rijksgenoot.

Een crimineel is een maatschappelijk ontspoorde geworden, die zich ergens tussen de draaideuren van justitie schijnt te bevinden en dus niet meer crimineel bezig is althans als hij vastgeklemd zit tussen de draaideuren.

Een hoer werd een publieke vrouw, daarna geschelschapsdame of entertainer en heeft nu zelfs een heuse vakbond, naar het schijnt en deze vakvrouw moet voldoen aan de wet, hoe zou hun Arbo eruit zien, vraag ik me dan af.

Zoals een goede bekende van mij al zo mooi omschreef (Lex Coblijn) Eerst was ik polio patiënt, toen werd invalide, toen gehandicapte en sinds kort lichamelijk uitgedaagde (fysically challenged ze durven het niet eens meer in het Nederlands te zeggen). Ik loop geen spat beter, de voorzieningen zijn er op achteruit gegaan.

En nu de allochtonen maatschappelijk teveel en te vaak negatief in de publiciteit staan, heeft de overheid in al haar wijsheid, na een moeilijk en zeer intensief ambtelijk beraad, besloten de allochtoon niet meer in onze vocabulaire te laten voorkomen, hij word vermoedelijk medelander of etnische Nederlander, niet dat ze daarmee en hun problemen verdwijnen, maar voorlopig is het aantal publicaties die aanstoot kunnen geven ineens verminderd of zelfs tijdelijk verdwenen.

Waar de blanke top der duinen, ineens van een mooi jeugd lied, veranderde in een rechtse fascistische uiting, is het noemen van man een paard ten strengste verboden en kan een ieder die het probeert rekenen op de volledige douche van laag-bij-de-gronds commentaar van de gehele linkse correcte media.

Kinderen die wat meer konden dan anderen moesten hun kwaliteiten naar beneden bij stellen, mensen die meer presteerden dan anderen waren strebers en mensen die dit land rijk maakten waren vuige kapitalistische uitbuiters, die de arme verworpene der aarde uit buiten en zich verrijkten ten koste van het proletariaat, of zoiets.

Ach laat ik maar ophouden en stoppen, voordat ze me in een inrichting stoppen.

Maar niettemin zing ik soms heimelijk voor me uit:

IK HEB U LIEF MIJN NEDERLAND

Arm ontspoort en gek geworden vaderland, bestuurt door malloten en dwazen.