Europa en Nederland

Europa en Nederland


Wie denkt dat de gekheid en totale verloedering alleen binnen Nederland heeft toegeslagen heeft het helaas mis, kijk naar de recente olieramp voor de Spaanse kust, puur om politieke korte termijn redenen werd een lekke olietanker niet in veiligheid gebracht, maar naar buitengaats, waar deze brak, zonk en nu verder de komende jaren voor een milieuramp zorgt.

De Spaanse overheden zijn natuurlijk niet aanspreekbaar en roepen om het hardst net als in dit land, moord en brand, maar steken verder geen vinger uit en betalen straks ook geen duit.

Kijk naar België waar de gekte volledig is, want als Antwerpen geld voor zijn haven krijgt, dan krijgt Wallonië een evenredig grote som geld voor om het even welk project, want men wil zo de strijd tussen de twee taalgebieden sussen, dus redelijk gestoord nietwaar.

Overal in Europa worden woonwijken in rivierbeddingen gebouwd, terwijl men weet dat het gevaarlijk is, maar men neemt dat risico, want met kolossale Europese subsidies worden dergelijke projecten voortvarend aangepakt.

Grote geldverslindende projecten worden opgezet, terwijl op andere plekken binnen Europa kapitaal wordt vernietigd omdat of vissersschepen worden opgelegd, bepaald akkerbouw culturen ineens niet meer op bepaalde wijze mogen produceren, kasbouw wordt beperkt en ergens anders weer gestimuleerd, waardoor ook het moderne verenigde Europa druk bezig is geld verkwistend rond te pompen en opgebouwde kapitaal en kennis te vernietigen.

Landspolitiek, partijpolitiek en internationale politiek bepalen de agenda van Brussel, niet het efficiënt beheren van het Europese erfgoed en het slim en economisch beheren van onze gemeenschappelijk opgebrachte belastingcenten, hier bijdragen genoemd, heeft het hoogste doel, maar onderlinge verdeeldheid afkopen met fraaie toezeggingen en compleet aan de realiteit voorbijgaande wetten schijnen zo'n beetje het handelsmerk van de unie te zijn.

In Nederland lopen onze politici zwaarwichtig te wezen, gebukt onder de zorgen van het landsbelang, terwijl nagenoeg 80% van onze wetgeving en financiën vanuit Brussel bestierd worden, waarbij onze politici nauwelijks enig besef schijnen te hebben van de door Brussel opgelegde regels en wij dus miljarden aan subsidies mislopen, foute wetten hebben en ons beleid dus niet aansluit op de Europese wetgeving en normering.

Terwijl onze dames en heren met de resterende 20% het zelfs voor elkaar krijgen het laatste beetje zelfbeschikkingsrecht over de balk te smijten, wanbeleid te voeren en ook dat door het gat in hand te laten verdwijnen.

Men beklaagt zich erover dat de burger niet meer in de politiek geïnteresseerd is, dat de burger zich afwendt, dat de burger ongehoorzaam wordt en dat de burger steeds agressiever wordt, hoe zou dat nou toch komen.

Als je als burger het gevoel hebt dat de maatschappij waarin je leeft niet meer aansluit bij jouw behoeftes en beleving, dat je ziet dat de jeugd zonder idealen en toekomstbeeld opgroeit en dat de voorzieningen aan alle kanten gebreken vertonen vanwege wanbeleid en mismanagement en dat de belastingen in een soort bodemloze put verdwijnen, maar dat de veiligheid en gezondheidszorg gevoelsmatig hollend achteruit gaan, waar zou de burger dan nog betrokkenheid mee moeten voelen.

Je identiteit, je gemeenschapszin, je nationale trots, je gevoel van eigenwaarde worden stelselmatig ondermijnt door een falende overheid, door een onaanspreekbare macht uit het verre Brussel en door het ontbreken van een krachtdadig en helder beleid tegen alle aanslagen op onze oude en vertrouwde maatschappijvorm, ver weg en dichtbij men ervaart alles als een soort van matte deken, als een klamme dichte mist, die het vrije ademen en zicht aan de burger ontneemt.

Men zoekt naar krachtdadige en heldere formuleringen van de dames en heren politici, die de burger weer houvast geeft, die de mantel van stank, corruptie en bedorvenheid wegtrekt en aan de burger inzicht geeft in de redenen van de handelingen en die tastbaar maakt waarom wij wat betalen en daadwerkelijk er voor terug krijgen.

De augustal de zwijnerij heeft te lang voortgeduurd, de rechterlijke macht, de magistratuur, de overheid, de politici allen die verantwoordelijk waren hebben te lang het laten etteren laten voortduren en slechts met lapmiddelen en vuile verbanden de etterende wonden in onze democratie en onze maatschappij toegedekt of laten voortwoekeren.

Slechts een grote schoonmaak van bovenaf naar onderen zal nog het vertrouwen van de burger kunnen herstellen, een massale schoonmaak en het hanteren van heldere en duidelijke taal, kan dit land weer aan de burger terug geven, maar hij die dat propageerde werd afgedaan als een charlatan, als een gevaarlijk mens, hij mocht zijn visie met de hoogste prijs bekopen, de dood, terwijl de politici gewoon doorgaan met het verder slopen.

Arm Nederland, arm Europa, wat zal er van ons en onze ooit zo trotse landen en culturen overblijven, wat zal het zijn als straks al die vuiligheid openbaar wordt en men zich realiseert dat men door charlatans wordt geregeerd, want wie van ons kan nog daadwerkelijk enige invloed op zijn leven of maatschappij uitoefenen, dat heeft men ons dus vakkundig afgeleerd.

Geen wettig referendum, geen inspraak voor de burger, slechts als horigen mogen wij aanschouwen, wat de dames en heren in Brussel en het Haagse voor ons brouwen, wij zijn slechts het stemvee, u en ik tellen allang niet meer mee, slechts het betalen van de penningen, als waren wij niet meer dan lemmingen.

Laten we dit over ons komen, laten we als burgers van dit land onze toekomst verkwanselen en stemmen we opnieuw als makke schapen op al die zittende en bekende apen, of gaan we straks via de stembus de politiek opnieuw geselen en ranselen met onze stem, tonen we eindelijk eens het echte lef