Leeft de nieuwe politiek nog
Wie denkt dat de nieuwe politiek op sterven na dood is, heeft het dus mis, gelukkig zelfs gruwelijk mis, want ondanks de problematiek van de val van het kabinet en alle aanloop perikelen van de jonge nieuwe politieke partij LPF is deze meer dan springlevend.
Zonder haar charismatische vermoorde leider, heeft men bijna een onmenselijke taak volbracht, want ondanks alle interne problemen van een nieuwe politieke partij, die geschokt en onvoorbereid ging regeren, heeft men in zeer korte tijd het vak weten te leren.
Al tijden zijn er geen ruzies meer, verspreid door het gehele land, van noord tot zuid, van oost tot west, zitten de tot op het bot gemotiveerde mensen die de LPF te steunen, zijn er lokale afdelingen opgericht, heeft men een organisatie op poten gezet en is er een evenwichtig team samengesteld die de politieke strijd aandurft en aangaat.
Nimmer in de historie van de Nederlandse politiek heeft men een dergelijk momentum kunnen aanschouwen, waarin een partij uit het niets 26 zetels veroverde, zijn leider verloor, aangeslagen en murw door interne ruzies werd teruggeworpen en opnieuw de verkiezingen ingaat met een te verwachten resultaat, waar menig ander beginnend politieke stroming van zou dromen.
Er wordt vaak beweerd de LPF heeft geen inhoud, maar diezelfde inhoudloze LPF was wel goed om te dienen als het voorbeeld voor de zittende politiek om frank en vrij uit de koekjestrommel van de LPF te pikken en zo de programma punten eruit te pikken.
Men zegt het is een clubje ruziemakers, maar wie de bijeenkomsten bezocht en ziet hoe binnen een zeer korte termijn een hechte groep is gesmeed van allerhande politieke gezindtes, die zal ook die woorden moeten inslikken, want het is een open partij, maar wel één waarvan men heel veel tracht te pikken.
De LPF heeft geen programma, ook dat is alweer een graag gebruikte fabel, nee de LPF heeft geen dik lijvig boekwerk, maar wel een aantal aanvalsplannen en duidelijke en heldere standpunten verwoord in een politiek vol passie en idealen.
De media doen hun uiterste best om de LPF te kleineren, men spreekt graag wat minzaam en neerbuigend over de rellen en het onsamenhangend geheel, vooral wijzende op de ruzies en problemen die ontstonden toen ze voor de leeuwen waren gegooid en niemand bereid was hun loyale inbreng en steun aan het zittende kabinet op hun waarde te belonen.
Niemand schijnt te willen spreken over de enorme inspanning en resultaten die deze nieuwe club in een zeer korte tijd heeft gepresteerd, waarvan de ministers en staatssecretarissen iets hebben neergezet, waarvoor zij voor en door de LPF waren aangenomen en hun mandaat meer dan hebben waar gemaakt, hetgeen niet van alle nieuwe en oude politieke partijen kan en kon worden gezegd.
Veiligheid, het meest gestolen en gekopieerde partijprogramma onderdeel van de historie, nimmer hebben zoveel partijen zo veel overgenomen uit het strijdplan van een nieuwkomer, maar bij de LPF hebben de heersende oude politieke partijen graaiend en grijpend als kinderen uit de koekjestrommel van de LPF veiligheid gestolen.
Immigratie en Integratie, waren items waar slechts beperkt over gesproken mocht worden, op straffe van, dat men de partij die zich er schuldig aanmaakte voor racistisch werd uitgemaakt, de LPF en vooral Pim Fortuyn hebben dit hoog op de politieke agenda gezet en moesten dat in eerste instantie met demoniserende uitlatingen bekopen, maar nu hebben alle partijen hun mond vol over dit programma onderdeel, men valt bijkans over elkaar heen om maar te laten zien dat men hierin beter en vooruitstrevender is dan de meester hemzelf.
De LPF wil niet strooien met geld, dat door de burgers via de belastingen moet worden opgebracht, daarom wil de LPF ook meer en eerder aan de bureaucratie werken in de gezondheidszorg en in het onderwijs, dan dat men met de zak geld rondstrooit en u als burger, met de rekening opzadelt.
Aanpakken van de knelpunten, opruimen van de obstakels, herinrichten en terug geven van verantwoordelijkheden, de menselijk maat weer als ijkpunt nemen en de zorg en scholing weer op een hoog niveau brengen, met minder bureaucratische verstikkende regeltjes, dat is niet ook LPF, dat is in feite de basis van alles binnen de LPF.
De LPF doet niks aan het milieu, is ook een veelgehoorde en uitgeholde kreet, binnen de Nederlandse Maatschappij is een complete wildgroei van milieugroeperingen ontstaan, die allen een stem in het kapittel willen hebben. De LPF is voor een pragmatische aanpak, het milieu ziet zij als een onlos makend onderdeel van de Nederlandse samenleving, maar de LPF is niet voor het voor de muziek uitlopen en het solistisch op eigen houtje functioneren, maar voor een binnen het Europese beleid en regelgeving verankerde wet- en regelgeving.
Samenleven en samenwonen in dit dichtbevolkte land vereist nu eenmaal concessies, maar ook hoge eisen voor de inrichting en het beheer om zo optimaal het milieu en de natuur te beheren en te behouden, daarbij gebruik makende van de kennis van de agrarische bevolking, wildbeheerders en een juiste ruimtelijke ordening.
Nee, de LPF is geen partij voor mensen die 10 hectare land willen reserveren en beheren om op die wijze een schijnbeheer tot stand te brengen, waarin een beperkt aantal met uit sterven bedreigde dieren, zich op onnatuurlijke wijze beheerd door inteelt zichzelf uitmoord en daarmee kostbare grond tijdelijk opoffert voor het goedkope effect van tijdelijke preventie.
De LPF is een partij juist met heldere standpunten en keuzes, om zo een afgewogen geheel te maken waarin de mens, de natuur en het dier samen op dit kleine dichtbevolkte landje zo verantwoord mogelijk kunnen samenleven.
Geen namaak keuzes op het Kyoto verdrag om anderen met onze problemen op te schepen om zo onze emissierechten af te kopen in de vorm van een soort van ontwikkelingshulp, opnieuw kiest de LPF dan voor duidelijkheid, kies dan voor rechtstreeks hulp, maar niet verkapt onder valse vlag en noemer, dat is wat de LPF wenst, duidelijkheid en transparantie.
Wie het partijprogramma leest, wie de gedrevenheid en motivatie ziet van de achterban, wie de betrokkenheid en inzet ziet van de kandidaten, wie de metamorfose van Mat Herben heeft aanschouwd en de vele, zeer vele druk bezochte bijeenkomsten van de LPF leden heeft bijgewoond, die kan maar één conclusie hebben, de nieuwe politiek is springlevend en verre van dood.
De LPF is geen ideologie, is geen dogmatische partij, vraagt geen absolute gehoorzaamheid en volgzaamheid van zijn leden, de LPF is een beweging, een volksbeweging, gevoed en ondersteund vanuit alle lagen van de bevolking, uit alle delen van het land, stadse en plattelandsmensen, boeren, burgers die er sin an hebben en zich met elkaar verbonden voelen.
Hun politiek leider werd vermoord, maar zijn ideeën zijn niet meer weg te slaan, want zijn idealen worden gedragen door een grote schare meer dan gemotiveerde en mondige burgers, die dit land weer terug willen geven aan de burger.
De LPF staat voor een grote opgave, niet voor links, niet voor rechts, niet voor goed of slecht, maar voor het vervangen van het verdorde, ingeslapen en verrotte oude, voor het verfrissende nieuwe, daarvoor staat de volksbeweging LPF, daarvoor hebben ze dus de lef.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar