Het verdriet zonder franje

Wie zag het niet, het grote verdriet van een jonge vrouw, die zo graag zag dat men haar en haar echtgenoot voor vol aanzag, die met omfloerste stem haar woorden zorgvuldig koos en overkwam als krachtig en teer en broos.

De media, al dan niet gestuurd bestede opnieuw ruime aandacht aan het Oranje schandaal, niemand gelooft haar verhaal, iedereen is schijnbaar bang dat er dingen aan het licht komen die het daglicht niet kunnen verdragen, kijk maar naar de benauwde vragen.

Maartje had tijdens de trouwerij van Alex en Maxima een leuke anekdote, zij verkondigde zonder blikken of blozen, dat de prinses en haar man vanwege financiële perikelen niet aanwezig konden zijn, hetgeen dus was gelogen, maar Maartje voelt zich niet bezwaard of misbruikt, zij heeft slechts de aangegeven worden geuit.

Is zij nu zo dom, of ben ik nu zo slim, om maar eens de woorden van een verguisde coach te gebruiken, want je kan toch op je vingers natellen, dat je niet ten faveure van een koninklijk drama, je jezelf leent om éénzijdig berichtgeving aan een miljoenen publiek door te geven en dan ook nog tot op de dag van vandaag loyaal te roepen, NEE, HOOR DAT IS NIET VAAG, IK DEED DAT GRAAG, want mijn bronnen zijn nimmer verkeerd geweest.

Kijk dat is nu linkse arrogantie ten top, je mag dus schijnbaar uit “onverdachte” bron citeren, maar het evidente hoor en wederhoor is ineens aan dovemansoren gericht en daarmee heeft Maartje zich gepresenteerd als een uiterst dom en slaafs wicht, met weliswaar, vele jaren van ervaring, maar deze uitspraak deed voor mij de deur dicht.

Ook de hoofdvoorlichter van Nederland, de man die alles hoort te weten, die u en mij als het ware informeert wanneer het vorstenhuis meent dat wij geschikt en bereid zijn om de aangeboden kost te verteren, blijkt volgens het interview wel degelijk soms wat onwaarheden te oreren.

Wie kent niet zijn herhaalde ontkenningen ten tijde van Maxima en Alex, die telkenmale achteraf onwaarheden bleken te bevatten, natuurlijk de man is ervoor aangesteld om bepaalde dingen tegen te houden en het vorstenhuis en de overheid te beschermen en dus zal hij omwille van zijn functie menigmaal een leugentje/onwaarheid om bestwil gebruiken.

Dat zegt niets over de aard en het karakter van de man zelf, maar om hem nu naar voren te schuiven als de onbevlekte ontvangenis, de man van de waarheid en niets dan de waarheid, die bovendien iedere schroef en haak in zijn kantoor schijnt te kennen, gaat mij een ietsje pietsje te ver.

De man is een professionele kracht, ingehuurd en betaalt om de vuile was binnenskamers te houden, daarvoor is hij dan ook de nationale opper persvoorlichter, die omwille van het landsbelang, oranjebelangen en staatsveiligheid al vaker zijn woorden ietwat verkeerd heeft gekozen, waarvoor je als rechtgeaarde waarheid spreker ieder ander moment dan wel had geblozen.

Is het waar wat de prinses zegt, is het waar wat haar man betreft, ach het zal wel degelijk gronden van waarheid hebben, of het ook allemaal binnen dat perspectief onze waarheden zouden zijn, daarvoor is de kans wel heel erg klein, het betreft hier een koningsdrama.
Maar is het allemaal wel zo éénvoudig, was er al niet eens eerder sprake van ontkende afluisterpraktijken, die bij hoog en laag werden en worden ontkend, terwijl zeer vele mensen die de man van dichtbij hebben gekend, tot op heden roepen dat hij daarin werd miskend.

Was er niet een gerichte, als het ware geplande hetze tegen een erudiet mens, die om beveiliging vroeg en het niet kreeg, alwaar ook vage en loze berichten de waarheid deden zwichten en men tot op de dag van vandaag ontkent dat hij om terechte beveiliging had gevraagd.

Waren het niet de toppolitici en hun ambtelijke top, die als éérsten riepen dat het niet hun schuld was en het hen niet was aan te rekenen, waarbij er zelfs een heuse commissie werd ingesteld, die er niet was voor de waarheid, maar juist voor de leugen die er keer op keer werd verteld.

Hoezo, open en vrije berichtgeving, hoezo onpartijdige journalistiek, hoezo de waarheid dienende, hoezo geen druk van bovenaf, wie er dan ook van boven, welke druk ook uitoefende en met welk doel en welke redenen dan ook.

Het zaakje stonk en stinkt nog steeds en met slimme vertragingstechnieken, met gemene insinuaties, verdachtmakingen, geruchten en zelfs het misbruiken van zijn dood, uitgevoerd door een vazal van het kwaad, vermoorde men een mens met een menselijke maat, kijk ook dat was een meer dan laffe daad.

Ook bij Pim Fortuyn was de leugen snel, was men bereid om hem af te schilderen als een relnicht, als een incompetente kretenschreeuwer, als een gevaarlijk rechtse dictator, als een verpersoonlijking van het kwaad, zelfs smerige lastercampagnes behoorden tot de daad.

Na de moord, zagen we even het ware gezicht van deze monarchie en haar vazallen, want men heeft in de politiek van deze verguisde man nagenoeg alle kreten gestolen, loopt men te pronken met de veren van een oude en heeft het hof tot op heden als het graf gezwegen over de schokgolf die door de natie ging, toen men met de moord werd geconfronteerd.

Nee, ik denk niet aan oranjecomplotten die aanzetten tot moord, ik geloof niet dat er ambtenaren zich lenen voor bewuste verkrachting van de democratie, ik denk niet dat de pers onder curatele staat, ik denk niets van dat alles ik verklaar slechts wat ik hoor en zie en concludeer, dat men wel degelijk andere prioriteiten en belangen kent, dan een éénvoudig burger is gewend.

De pers is geen onderzoekende journaille meer, maar slechts nog doorgeefluiken van opinies en meningen, de ambtenaren zijn geen dienaars van het volk meer, maar van de kroon en de politici, ach die vertegenwoordiger slechts een klein deel van het zo geprezen electoraat, waarbinnen zij door compromissen alles krom en recht maken in deze staat.

Nee, de democratie heeft de laatste paar jaar meer dan een paar deuken opgelopen en men heeft verzuimd om het volk te betrekken en naar hen te luisteren, want we worden geregeerd door hen die enkel nog tijd rekken en in achterkamertjes fluisteren.

Margarita en PIM zo verschillend en toch zo verassend samen verenigt in de politieke waanzin.