9 April en Sadam verloor iets meer dan zijn bril

Tegen alle voorspellingen in, tegen alle criticasters in, tegen alle heersende geluiden in, zag de wereld vandaag een succesvolle campagne, waarin een land en een volk werden bevrijd.

De Amerikanen hebben met een overweldigend machtsvertoon, binnen een onvoorstelbaar kort tijdsbestek de bevolking van Irak hun vrijheid gegeven en een dictatoriaal regime met een onvoorstelbare snelheid uit hun holen verdreven.

Ik hoor het mijnheer kwakbol nog suggereren, dat er gigantisch veel burger slachtoffers zouden vallen, dat er veelsteveel zijdelingse schade zou optreden, de coalitie zou met een moker opereren daar waar chirurgische precisie vereist was, een toonbeeld van een betweter.

Maar Andre kwakbol leert het nooit, ook de engelse ambassadeur moest het bij hem ontgelden, maar die was niet gediend van de bijkans onbeschofte aard en wijze van interviewen van deze linkse journalist, die immers het met zijn voorgeprogrammeerde mening het altijd beter dan ieder ander wist.

Ik zie ze nog zitten de Arabische regio specialisten, met hun wijze neuzen wijzen op de gevaren van het wespennest, waarin de coalitie zich bevond, ook de militaire wijsneuzen van een buro uit een klinkend dal, maakten het soms met hun commentaar wel eens veel's te mal.

Zie de Irakezen eens blij wezen, met hun schoenen slaan ze vol verontwaardiging op het beeld van Sadam, daarmee aangevende dat ze hun onreine voeten op hem afgeven, meer dan dertig jaar hebben ze onder zijn regime in angst moeten leven.

Waar zijn nu die vredesactivisten, die het zo goed wisten, die meenden dat de Iraki's vanwege hun gekke en domme ongelijk, liever onder het juk van Sadam zouden blijven zuchten en de zouden VS vervloeken, terwijl die voor hen onverwacht en onverdacht een eclatante overwinning boekten.

Waar is nu de SP en Groen Links, met hun holle frasen en kreten, waar blijven ze nu met hun commentaar, jazeker ook ik heb mijn reserves over de overwinning, niet dat ik de VS daarin afval, maar wel geloof dat het effect op Europa en vooral de Europese verdeeldheid en daarom ook indirect ons straks meer dan zal opbreken.

Natuurlijk liggen de ziekenhuizen vol onschuldige slachtoffers, kinderen, vrouwen en ouden van dagen, iedere oorlog geeft onschuldige slachtoffers, maar ga nu eens aan Sadam vragen waarom er speciale kampen voor kinderen waren, wat die oude vergane lijken in die loods deden, waarom de koerden en sijieten werden vergast, waarom hij het geld van zij volk heeft verbrast.

Waarom hoor ik via mijn Nederlandse nationale omroepen alleen maar kritische geluiden, waarom zit daar een Pauw met een zuinig mondje en met opgestreken veren, anderen zijn dwarse linkse mening te serveren, waar is het objectieve verslag van een dergelijke dag.

Beelden van plunderingen, beelden van een bebloed stukje hemd, natuurlijk van een kind geweest, beelden van ziekenhuizen met slachtoffers, ingekleurde politieke statements met alleen oog voor het verwerpelijke van de oorlog, maar ik heb geen enkel verbaal woord over een bevrijdingsverhaal gehoord, wel dat er nu chaos heerste en de VS verantwoordelijk is.

Onze links gekleurde media, wil niet dat de verworpenen der aarden bevrijd worden door kapitalistische pantserwagens, waarbij keer op keer wordt gewezen op de geheime agenda van de coalitie, die er volgens hun ziekelijke geesten natuurlijk moet zijn, voor de duidelijkheid, natuurlijk dienen de Amerikanen ook hun eigen belang, maar wie hen aanziet voor de filantropen van de wereld, komt dus duidelijk van een andere planeet.

Bush, nee ik kan aan de man niet wennen, ik ga ook niet achter zijn idealen aan rennen, maar ik accepteer het feit, dat hij en zijn adviseurs ons allen een dienst heeft bewezen, zowel in Bosnië, als in Afghanistan en nu opnieuw in Bagdad Iran een slag heeft toegebracht aan het internationale terrorisme en dat is beter voor de gezondheid dan al dat linkse cynisme.

Hoor de hyena's vals keffend lachen, want men constateerde dat er menig soldaat door vriendelijk vuur is gevallen, daarmee aangevend dat de soldaten te trigger-happy zouden zijn geweest, kijk dat roepen nu mensen die nooit onder een dergelijke emotionele en angstige spanning zijn geweest, met hun uitspraken vierden zij een macaber en walgelijk feest.

Het is nog niet gedaan, maar Sadam is verdwenen, geen enkele bevrijde Iraki zal daarom een traan wenen, wel zullen we zijn minister van voorlichting missen, deze man heeft het met gekke antwoorden op de gestelde vragen voor elkaar gekregen, dat wij met zijn allen menig maal dubbel van het lachen voor de buis lagen.

Het is nog niet gedaan, er zal nog veel werk verzet moeten worden, de laatste kogel is nog niet geschoten, het laatste slachtoffer van het oorlogsgeweld is nog niet geveld, maar de dagen van de onderdrukking en de verschrikkelijke armoede vanwege de boycot zijn gelukkig geteld.

Ziekenhuizen kunnen worden bevoorraad, infrastructuur en een vorm van bestuur zal worden opgezet, de Iraki's kunnen aan hun toekomst gaan bouwen en dankzij hun bodemrijkdommen kunnen zij met een gerust hart op een betere toekomst vertrouwen.

Velen gevluchten zullen naar hun Vaderland terugkeren, samen met hen die bleven zullen zij moeten zoeken naar democratische wegen om het land te reorganiseren, de jeugd een toekomst te geven, dankzij de inspanningen en de offers van jonge mannen en vrouwen in de coalitie zullen zij straks de vrede beleven.

Oorlog is een waanzinnig tijdverdrijf, hoop dat het in uw leven ver van uw bed blijft, maar we mogen dankbaar zijn, dat er jonge mannen en vrouwen bereid zijn om hun leven te geven om aan anderen de vrijheid en democratie te geven, die voor hen zo vanzelfsprekend is,

Een wijze les, vrijheid krijg je niet, die moet je verdienen, bevechten op hen die het willen onderdrukken, repressie veroorzaakt agressie en ieder volk heeft recht om in vrijheid te leven, zonder angst en beven voor geheime diensten, voor martelkamers en onderdrukking, dan pas is vrijheid meer dan woord dan is vrijheid een verrukking.