Afghanistan, anders bekeken
Keer op keer worden wij wijs gemaakt dat de missie naar Afghanistan er één van wederopbouw is en een soort van bevrijdingsoperatie, maar is dat daadwerkelijk zo of spelen er totaal andere belangen ?!
Al ruim een eeuw is Afghanistan een strijdtoneel geweest, een soort van guerrilla oorlog tussen stammen, met van tijd tot tijd een soort bezetter die orde op zaken wil stellen, maar tot op heden heeft nog NOOIT iemand de oorlog in dat land gewonnen.
Oh ja men won menige slag, boekte een eclatant succes op het slagveld om vervolgens vanuit de omliggende landen nieuwe en verse strijders, de kloven en dalen te zien binnenstromen, waarna opnieuw aanslagen, aanvallen en onrust in de gebieden terug kwam en het hele spel opnieuw kon beginnen.
Zelfs het Russische leger, echt niet het minste op deze aardkloot, hebben Afghanistan met de staart tussen de benen moeten verlaten, want de strijd bleek hopeloos en men won menige slag maar nimmer de oorlog, ondanks het inzetten van elite troepen, het modernste materiaal en steun van wel degelijk een deel van de Afghanen, bleek het een uitzichtloos avontuur.
Wat doen wij dan in dat godvergeten oord, waar men in ieder pas, bergkam of achter iedere rots een aanslag kan verwachten, waar alleen een enorme papaver teelt de bevolking enige soulaas biedt in het verder troosteloze land, waar zo ongeveer iedere knaap vanaf zijn 14e jaar met een vuurwapen rond zeult en waar de vredelievende religie de dienst uitmaakt.
Wederopbouw wordt ons verteld, maar wat bouwen we dan op, in een land zonder echte infrastructuur, geen landelijke organisatie, totale versplintering van belangen door Oorlogsbaasjes die lokaal de dienst uitmaken en elkaar bestrijden of ineens allianties aangaan, afhankelijk van de wind die die dag zal waaien, zonder enige economische activiteiten, behoudens de grootste narcostaat van de wereld.
Bevrijden is ook al zo’n kreet, maar wie bevrijden we dan van wie, wie is de vijand en wie de vriend, want zodra de militairen de dorpen hebben verlaten of terug keren in hun zwaar beveiligde compounds is de vijand heer en meester in de dorpen en de bergen en dalen.
Wat doen we daar………simpel we houden een gebied bezet dichtbij een instabiel Islamitisch land, dat beschikt over een goed geoutilleerd leger, over kernwapens beschikt en dat Pakistan heet, waar in de bergen en buitengebieden de Muhadjien de baas zijn en waar extremisten uit de hele wereld zich kunnen bekwamen in aanslagen, militaire training krijgen, zolang ze maar het westen schade kunnen berokkenen.
Door onze aanwezigheid in Afghanistan hebben we ogen en oren aan de grond en in de lucht om in voorkomend geval snel en effectief ten strijde te trekken tegen een eminent gevaar, de nachtmerrie van het westen, namelijk een zelfmoord commando met een schone of vuile kernbom die ergens in een westerse hoofdstad tot explosie kan worden gebracht.
Tevens kunnen we ingrijpen als Pakistan weer eens zijn begerige vingers uitstrekt naar delen van India waar men meent recht op te hebben en dat zou onze economie en bedrijven ernstige schade kunnen berokkenen.
Bedenk dat in India talloze callcenter, boekhoudingen, helpdesks etc. etc. gevestigd zijn die voor grote westerse bedrijven, banken en andere financiële instellingen werken, India bovendien een pro Westers georiënteerd land is met enorme zakelijke belangen over en weer en niemand zit te wachten op een instabilisatie van deze belangrijke zakenpartner.
Kortom we zitten in Afghanistan op het vinkentouw en onze regenten dansen op het slappe koord van leugen en bedrog, want het enige wat we daar doen is het voorkomen van een uitval via Afghanistan naar een westerse hoofdstad om de nachtmerrie werkelijkheid te laten worden en tegelijkertijd zijn we als bruggenhoofd aanwezig om het uit de bocht vliegen van Pakistan t.o.v. zijn buren en onze vrienden te voorkomen of zo nodig te kunnen ingrijpen.
Oké ik heb geen enkel bewijs voor deze gedachte, maar ik kan met de beste wil van de wereld in onze activiteiten en aanwezigheid in dat dorre en totaal verpauperde land ook maar één moment een wederopbouw of bevrijding zien, want waarom blijven dan al die goed opgeleide Afghanen die gevlucht zijn voor de regimes, dan weg, waarom kunnen de Taliban en consorten keer op keer terug keren of lopen opgeleide politie eenheden en militairen over.
Wij als “bevrijders” accepteren een mega narco oogst, we bouwen een schooltje, een moskee, een vrouwenverblijf of een hospitaaltje, maar de hele militaire operatie kost miljarden, daarmee zou je het hele land vol kunnen zetten met scholen, bedrijven en wegen en zou men op een gewone fatsoenlijke manier geld kunnen verdienen en in vrede en welvaart kunnen leven.
Helaas is niets minder waar, hulpverleners moeten zich verschuilen onder lokale klederdrachten, iedere activiteit moet zwaar bewapend beschermt worden en ondanks alle inspanningen blijft Afghanistan een kruidvat, een nieuw Vietnam waar de aanwezigheid van zoveel militair materiaal en mankracht alleen gerechtvaardigd is om ons te beschermen tegen het eerder door mij rampscenario.
We zitten er alleen om ogen en oren aan de grond en in de lucht te hebben, om hopelijk op tijd militair te kunnen ingrijpen als de nachtmerrie bewaarheid wordt, het zou het draagvlak voor de operaties aanmerkelijk verbeteren als de politiek eens open kaart speelde en NIET het volk dom houdt en leugens en fabeltjes op de mouw spelt met de belachelijke kreet wederopbouw missie.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar