Blijf met je poten van onze Michiel Mans af!

Blijf met je poten van onze Michiel Mans af!



8 januari 2009

"Het MDI komt naar je toe deze winter…kent u die uitdrukking?"

Een gremdaatiaanse opening voor een uiterst kwalijke ontwikkeling die de blogosphere steeds meer in zijn greep krijgt. In een land waarin serieus wordt onderzocht of een film vooraf kan worden verboden, waar cartoonisten met razziapraktijken van hun bed worden gelicht, waar fulminerende filmmakers worden afgeslacht, waar pogingen worden ondernomen om het verbod op smalende godslastering op te rekken, waar uit verontwaardiging en onmacht een heuse vrijdenkersruimte wordt ingericht, waar door het kabinet een normen- en waardencatalogus wordt ontwikkeld, waar cabaretiers worden bedreigd en satire de nek wordt omgedraaid, waar betutteling en fatsoensfundamentalisme bij wet worden voorgeschreven… is het faciliteren en cultiveren van een internetgestapo geen verrassing meer.

Onlangs werd het weblog Lucas Was Hier voor een tweede keer opgeschrikt door een bureauverzoek of een dringende 'aanwijzing' van het MDI. Dit keer ging het om een aldaar geplaatste column van Michiel Mans. Of die maar even kon worden verwijderd. In een duidelijke satire over het Israel-Hamas conflict - humor is soms het enige wapen dat ons nog overeind houdt in deze dwaze wereld - maakt hij een afweging welke partij maar het beste het loodje kan leggen om een einde te maken aan de eeuwige geweldsspiraal in het Midden-Oosten.

Robert Engel van LWH is niet bereid de column van Mans te verwijderen en evenmin is laatstgenoemde bereid dat te doen op zijn eigen webstek . Maar ik vrees dat het hier niet bij zal blijven en dat Gregorius Nekschot binnenkort nieuwe celgenoten kan verwachten. Niet geheel toevallig deelt de dappere cartoonist een blogvoordeur met Mans, alsof zij digitaal al wilde wennen aan een toekomstig hokken behind bars.

Het is genoeg, lijkt mij zo, die almaar toenemende terreur tegen de satire. Vrijdenkers als u, die zich nog hebben bescheurd om het geniale vermaak van Gerard Reve in aanloop naar het Ezelsproces, weten hoe belangrijk het is om grof en brutaal de draak te kunnen steken met andermans geloof, opvattingen en gedragingen. En hoe spot ons juist aan het denken zet en bevrijdt uit de loopgraven van het eigen gelijk. Natuurlijk, het is soms balanceren op een dun koord en uiteindelijk oordeelt de rechter, maar zo'n cruciale functie in het publieke debat moet maximaal gevrijwaard blijven van lange tenen. Misschien is het tijd geworden voor permanent verzet en gerichte tegenactie. Dat niet weer een bij het grote publiek onbekende eenling zijn eigen zaakje op moet knappen en waarbij de jurisprudentie steeds verder wordt verpest met het valse gif van tere zieltjes.

Michiel Mans is een uitermate beschaafde, integere democraat in hart en nieren. Lees zijn stukken en leer hem kennen. Die zich nooit in ernst zou overgeven aan discriminatie op oproepen tot kwalijke zaken. Die met satire juist zijn afschuw etaleert over ondraaglijke uitspraken en acties van minder vriendelijke wezens. Met de hetzerige gestapopraktijken van het MDI, in zijn kielzog meer dan eens gevolgd door benepen OM-ers en humorloze rechters, wordt een vanzelfsprekend kwetsbaar maar broodnodig wapen uit handen geslagen van een samenleving die langzaam went aan de gedachte dat gekrenktheid recht geeft op narrenmoord .



Wij zouden vanaf nu een lijn moeten trekken, in opstand moeten komen zelfs en ons massaal solidair moeten verklaren met Michiel Mans. Niet vanwege zijn mening, zijn goede of slechte smaak, zijn abjecte of welkome analyse van het wereldgebeuren, zijn giftig of zoetsappig woordgebruik, maar omdat hij symbool staat voor onze diepste overtuiging om vrij van dreiging en vervolging de spot te kunnen drijven.

Met de kracht en eindeloze herhaling van onze satire kunnen wij korte metten maken met de vaak meer dan enge clubs als het MDI en zijn gevolg van laffe hyena's. Wij moeten de publieke opinie zo bewerken, dat nog maar weinigen het in hun hoofd zullen halen om de spot in het beklaagdenbankje te plaatsen. Zo was het de laatste 50 jaar en zo zou het weer moeten zijn. Het heeft een vrijgevochten, weerbaar en relativerend volk opgeleverd waar tot ver over de grenzen met bewondering naar werd gekeken.

Plaats dit stukje op uw eigen weblog en schrijf iedereen aan om dit ook te doen. En vorm een hechte kring die onmiddellijk in het geweer komt als Michiel Mans wordt aangeklaagd of als weer een andere satiricus wordt bedreigd. Samen kunnen wij voor een omslag zorgen. Tot slot spreek ik de bereidheid uit om Michiel Mans financieel (en anderszins) te steunen als hij dit nodig heeft voor juridische bijstand.