De WOIII en de EUSSR of ben ik een azijnzeiker

Wie de ontwikkelingen in Noord-Afrika en het Midden Oosten volgt kan niet anders dan van de ene in de andere verbazing vallen, wellicht kort door de bocht, maar ik voorzie een enorme escalatie die al in gang is gezet, welke tot een nieuwe grote oorlog zal leiden.

Laat ik voorop stellen dat ik hoop dat ik het mis heb, dat ik een azijnzeiker ben of nodig een aluhoedje op moet gaan zetten, maar de recente ontwikkelingen in Europa en alles rondom de Middellandse Zee, geven mij op zijn zachts gezegd een onheimelijk gevoel.

In 2005 pikte ik al een artikel op van Guillaume Faye en schreef er dit artikel over, maar het bleek te vroeg, nietemin zijn de ontwikkelingen meer dan zorgwekkend en mogen we ons best eens gaan afvragen of er niet een bizar scenario aan onze ogen voltrekt.

Één voor één vallen de bestaande Noord Afrikaanse Midden Oosten staten om, wordt de zogenaamde revolte tegen de bewinden,(die wij uit het Westen voorheen zo graag steunden), met gejuich onthaald en spenderen we kostbare miljarden aan hulp voor wat we zelf hielpen te vernietigen.

Tunesië een gematigd land met vakanties als hoofdinkomsten, weggevaagd in chaos en anarchie, Libië een gestoorde machthebber die zijn zaken goed voor elkaar had, was ineens de nieuwe vijand, terwijl het even een gewaardeerde bondgenoot was, de hele infrastructuur verandert in een puinhoop. Egypte was de volgende bondgenoot, die voor de leeuwen werd geworpen, ineens is de moslimbroederschap aan de macht en juicht het Westen.

Momenteel is Syrië aan de beurt, nadat de VS hun oude bondgenoot Irak ontdaan had van zijn dictator Sadam Hoessein (die aan de macht kwam bij de gratie van diezelfde VS), is nu Asad de gebeten hond en zijn de “bevrijders” opnieuw de Moslimbroederschap, terwijl Irak een kruitvat van bommen en granaten is.

Deze destabilisatie, geweldsspiralen en onrust zorgen voor een enorme toestroom van vluchtelingen, die veelal banden hadden met de oude afgezette heersers, Europa wordt ermee bedolven.

Ondertussen probeert Turkije de Navo voor zijn karretje te spannen na het neerschieten van een militair Turks toestel in het Syrische luchtruim, want dat is makkelijker vechten als de Navo helpt de kastanjes uit het vuur te halen en ondertussen Israel het enige en laatste bolwerk van enigszins democratische alure, als het ware een oase is omringd door serpenten die op haar ondergang uit zijn.

Eerst maar even weer dichtbij huis blijven, Europa is al diverse malen in een alles vernietigende oorlog gestort en wie de geschiedenis kent, weet dat altijd het voorspel een economische crisis was, al dan niet gevolgd door nationalisme en vervolgens escalatie en oorlog.

Nu bevinden we ons weer in deze fase, de economische crisis is veroorzaakt door het leven op geld dat nog verdient moest worden, onze welvaart was een schijnwelvaart gebouwd op luchtkastelen van eeuwig stijgende huizen en grondprijzen, want wat schaars was, zou altijd meer gaan opbrengen.

Europa werd een monster, dat zijn eigen kinderen begint op te eten, één munt, maar niet één balans van echte kosten en baten, een bestuur dat ondemocratisch wetten en regels oplegt en andere bestuursorganen van nationale landen hun ondemocratische wil en eisen oplegt.

Ondertussen hadden we in de Eu tegen alle waarschuwingen in, massaal Islamitische nieuwkomers geïmporteerd, de “gastarbeiders” die geen gasten bleken, maar blijvers die in tegenstelling tot eerdere ervaringen met Italianen en Spanjaarden, hun eigen geloof en tradities, die conflicteren met de westerse cultuur boven die van de nationale wetten stellen.

Tel hierbij op de toestroom van vluchtelingen en de steeds meer toenemende macht en invloed van de sharia adorerende broeders van de vredelievende aan onze grenzen, dan is het niet erg moeilijk om te denken en te verwachten dat we op een enorme escalatie kunnen gaan zitten wachten.

Het eens rijke Noorden van Europa bloed dood aan de infusen van de noodfondsen en hulpprogramma’s, aan het strooien met hulp aan de verkeerde landen, men roomt de laatste reserves af, de economieën krimpen, pensioenfondsen worden afgeroomd, faillissementen zijn stijgende als nooit tevoren, sociale onrust is zo ongeveer van Noord tot Zuid en van Oost tot West en het wachten is slechts op dat ene moment waarin de EURO als een baksteen keldert en de chaos compleet is.

De miljoenen Islamitische en andere uitkeringstrekkers zullen eisen dat ze gesteund blijven worden, de eigen bevolkingen komen in opstand, stakingen, rellen, proletarisch winkelen, bedenk het en het gaat in de grote steden als eerste gebeuren, we zien nu al een enorme stijging aan geweldsdelicten en korte lontjes.

Het wachten is dan alleen nog maar wie steekt de vlam in het kruitvat, Iran misschien met een aanval op Israël, of zullen de broederschappen besluiten nog maar eens proberen Israël van de kaart te vegen, komen de religieuzen van de vrede in hun gastlanden tot explosie of is het omgekeerde het geval en worden zij de bliksemafleiders voor het grote ongenoegen van de losgeslagen massa’s.

Nee, het is niets nieuws, al eerder en vaker hebben schijnbaar rustige maar sociaal economische slechte perioden geleidt tot een explosie van geweld waardoor er een kettingreactie ontstond van voor/tegenstanders.

Onze vijanden van onze cultuur en nationale gevoelens zijn onder ons, het is slechts een kwestie van tijd en dan escaleert de boel, dan ontploffen de etnische wijken, alle voortekenen zijn er allang, alleen wil men het niet zien, men noemt dat dan xenofobie, rassenhaat (ik wist nooit dat een religie een ras was) of gevaarlijk nationalisme.

Velen hebben al gewaarschuwd dat de weg die we bewandelen slechts voert tot een enorme katalytische explosie, die als een oliebrand om zich heen zal grijpen je kan namelijk niet straffeloos een steeds kleiner wordende actieve productieven alle rekeningen laten betalen, geweld financieren en belonen met grote giften en ondertussen het eigen volk straffen met schraalheid, om sinterklaas in de wereld te spelen.

Ik ben verre van compleet, ga zelf maar eens na, waarom Turkije breekt met de grondbeginselen van Ata Turk, we meer en meer soevereiniteit moeten inleveren, we meer en meer moeten bijdragen aan opvang, hulp, terwijl het onze eigen overheden zijn die opstandelingen voorzien van geld, wapens en platformen en we tegelijkertijd dan weer grootmoedig de berooide vluchtelingen van het vorige regime omarmen, hoe gek moet je zijn om daar NIET een kwade genius achter te zoeken.

De enige die er baat bij hebben zijn hen die nimmer door dit soort geweld geraakt zijn, de banken, de multinationals, de wapenindustrie en ja ook de politieke agenda’s, die altijd na zo’n eruptie van opstand en oorlog op de puinhopen, weer oproepen tot solidariteit en eenheid, de landen (lees hun macht en invloed) moeten weer opgebouwd worden, nooit meer oorlog is de grootste gotspe van de moderne mens, oorlog is de grote onkruidwieder, beter dan welke epidemie dan ook, staat zij garant voor macht, winst, innovatie, groei en bloei.