Een gewonnen oorlog toch verloren

De VS en GB zullen de oorlog in Irak winnen, maar binnen het Arabische continent en de moslim wereld zal men hen nu nog meer dan eerst als de agressors beschouwen en hen zien als de machten die de Islam en de Arabieren minachten en klein houden.

De Saoedische machthebbers staan al onder druk om hun banden met de westerse ongelovigen te beknotten, Egypte, Syrië, Jemen, Indonesië, Marokko, zelfs Turkije worden door de massa's gedwongen hun anti-Amerikaanse houding te vergroten of zelfs geheel de VS te negeren, want men beschouwt hen als zionistische protectors en werktuigen van de joodse gemeenschap.

Waar hebben we dat eerder gehoord en wat was er het gevolg van, ik meen me te herinneren een wereldbrand, die miljoenen mensen het leven heeft gekost en opnieuw slaat de waanzin toe, krijgt een geloof, een volk en ideologie de schuld van alle armoede, onvrede en onderdrukking in de rest van de wereld.

Opnieuw zal het vijand denken de overhand krijgen, opnieuw zullen de VS het slachtoffer worden van aanslagen, opnieuw zullen zij machteloos in de VN staan en roepen om ééndrachtig verzet tegen het internationale terrorisme en opnieuw zullen de agenda's van de overige leden andere belangrijke afspraken tonen.

Het isolement van de VS zal hen steeds meer op zichzelf terugwerpen en hun onzekerheid en hun vertrouwen in de allianties meer en meer onder druk zetten, waardoor de VS meer en meer een kat in het nauw wordt, die zijn eigen koers gat varen, met alle internationale gevolgen van dien.

De wereld zoals wij die kennen staat aan de vooravond van grote veranderingen en internationale spanningen, de Arabische en meer nog de Moslim wereld roert zich, de Noord Koreanen denken dat de VS verzwakt zijn en de oude vijanden China en de USSR zien hun kans schoon de suprematie van de VS te ondermijnen.

Europa had een belangrijke rol kunnen en moeten spelen op dit speelveld van machten, maar Europa is verworden tot een tandeloze onzindelijke baby, die schreeuwt als een speenvarken, maar vanwege luieruitslag niet in staat is deel te nemen aan het machtsspel.

Verdeeld door Schröder en Shirac en de complete verdeeldheid binnen de leden onderling, die enerzijds te zwak en te laf zijn om standpunten in te nemen en anderzijds te afhankelijk zijn om zich te profileren, is het gedaan met de Europese droom van een wereldspeler van formaat, zelfs de Euro heeft het niet gehaald en de Europese beurzen zijn geheel afhankelijk van de die van de VS, zover dan de macht en invloed van Europa.

De Islamisering van de wereld zal meer en meer wrevel en onbehagen aan de ene kant opleveren en gevoel van macht en ongeduld aan de andere kant, de consensus van overleg en geven en nemen, zal het verliezen van de relatief opdringerige geloofsbelijdenis van het oosten tegen de ontkerking van het westen.

De Islam is een gedreven actief geloof, waarbinnen men aan de vooravond staat van een alles omvattend offensief om de wereldreligie te worden, daar waar de christenen en boeddhisten zich hebben afgekeerd van het massale volgzame volgen van de voormannen, voornamelijk vanwege de decadentie van de welvaart, is de islam een agressieve werving begonnen om zo hun invloedsfeer uit te breiden.

Zie de steeds meer optredende eisen tot het mogen dragen van chadors, hoofddoeken en andere uiterlijke vertoon van de uniformering en visualisering van de Islam in het straatbeeld, om zo hun aanwezigheid en invloed aan te tonen, daar waar in veel landen van herkomst men juist dit uiterlijke vertoon heeft verboden of uitgebannen, juist vanwege het fundamentalistische karakter.

De VS zal steeds meer geïsoleerd raken, de financiële offers zullen te groot worden en vanwege gebrek aan daadwerkelijke steun vanuit de westerse wereld, zal de VS meer en meer gedwongen worden ook zijn binnenlandse islamisering te onderkennen en meer geestelijk en financiële strijd in eigen land moeten ontwikkelen, waardoor de internationale Islam zijn kans krijgt in diverse landen hun regimes te vestigen.

Elf september zal meer en meer, het begin van een "heilige" oorlog blijken te zijn, waarbij onze hoekse en kabeljauwse twisten en de reformatie met de beeldenstorm slechts een armzalige burenruzie zal blijken te zijn geweest, met hetgeen ons te wachten staat.

Nee, ik zie in de islam geen vijand, ik zie in fanatici die iedereen verwijten maak, vanwege hun armoede en armzalige bestaan, die het westen aanwijzen als het grote kwaad, daarin zie ik het gevaar, in verwarde en misleide mensen die andere mensen enorm lijden aanbrengen, omdat zij daartoe door misdadige geestelijke leiders zijn aangezet, dat is het grote gevaar.

De VS en GB hebben de oorlog straks gewonnen, maar de echte oorlog moet nog komen, de oorlog van de retoriek, van ontkenning, van leugens en bedrog, van martelaren en gefrustreerde en geschokte massa's, die geconfronteerd met de nare gevolgen van een "schone" oorlog massaal hun woede en onbegrip komen en zullen uiten.

Wij voelen ons betrekkelijk veilig, wij zijn neutraal, wij zijn tolerant, want Nederland is vol begrip en open voor de Islam, we hebben meer moskeen en islamitische scholen dan de rest van geheel Europa bij elkaar, kijk en daarin zit nu juist het gevaar.

Openheid en tolerantie is een groot democratisch goed, maar waar kruipt straks het niet geïntegreerde moslimbloed, ingebed in het fanatieke gebed, zonder repressie van een te tolerante overheid, ziet Nederland dan niet het gevaar en waarom komen die bewegingen hier graag en vrij bij elkaar.

Vrijheid van meningsuiting, vrijheid van godsdienst, vrijheid van vereniging, allemaal onverenigbaar met de sharia, het heilige gebod van de fanatieke Islam, kerk en staat is daarin niet gescheiden, maar één, zo gaat dan het westerse denken ten onder aan gemakzucht en desinteresse, en lopen we met open ogen in de vlijmscherp geslepen messen.

Een oorlog tegen een tiran gewonnen, maar een groot deel van de wereldopinie van je vervreemd, kijk zo mag je dan een oorlog hebben gewonnen, maar zonder de steun van de wereldgemeenschap op deze blauwe planeet, is de vreugde van victorie dan niet meer dan een loze kreet.

Laten we hopen dat het bij deze ene oorlog blijft, maar ik vrees dat we op zijn minst zullen moeten accepteren dat het nog jarenlang onrustig en onzeker in deze wereld blijft.